ὡς ἔλεγεν ἡ προκήρυξις, «ὁ ναύαρχος Πάρκερ προὐτίθετο νὰ προβῇ πλειότερον εἰς τὰς ἐναντίον τοῦ τόπου τούτου ἐχθροπραξίας καὶ νὰ λάβῃ μέτρα ἐπιζημιώτατα εἰς τὰ συμφέροντα τῶν ἑλλήνων πάσης τάξεως».
Ἡ διακήρυξις αὕτη, ὡς ἦτο ἑπόμενον, κατετάραξε πάντας, οἱ δὲ ἀντιπρόσωποι τῶν διαφόρων δυνάμεων ἀπηύθυναν πρὸς τὸν ἐν τῷ ὅρμῳ τῆς Σαλαμῖνος μένοντα πρεσβευτὴν Οὐάϊς ταὐτόγραφον διακοίνωσιν, ὑπὸ ἡμερομηνίαν 11 Ἰανουαρίου 1850 ἐρωτῶντες: «ἂν τὰ μέτρα, ἅτινα συμφώνως μετὰ τοῦ ἀντιναυάρχου Πάρκερ προτέθεται νὰ λάβῃ κατὰ τῆς κυβερνήσεως τῆς Αὐτοῦ Ἑλληνικῆς Μεγαλειότητος ὦσι πράγματι τόσῳ σοβαρὰ ὥστε προσβάλλοντα, ὡς λέγει ἡ διακήρυξις τοῦ Γκρὴν, τὰ συμφέροντα ὅλων τῶν τάξεων τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, ἤθελον βλάψει ὡσαύτως καὶ τὰ μετ’ αὐτῶν μεμιγμένα συμφέροντα τῶν ὑπηκόων των».
Πρὸς τὴν ταὐτόγραφον ταύτην τῶν ἄλλων πρεσβευτῶν διακοίνωσιν ὁ Οὐάϊς ἀπήτησεν, ὅτι ὁ ναύαρχος Γουλιέλμος Πάρκερ θέλει καταβάλλει πᾶσαν φροντίδα διὰ τὴν ἀσφάλειαν καὶ τὰ συμφέροντα τῶν ὑπηκόων τῶν ξένων δυνάμεων· ἐπειδὴ ὅμως ἡ ἑλληνικὴ κυβέρνησις οὐδὲ τότε ὑπεχώρησε πρὸ τῶν ὑπερφιάλων ἀγγλικῶν ἀπαιτήσεων, ὁ ναύαρχος Πάρκερ ἐπεξέτεινε καὶ ἐπὶ τῶν ἑλληνικῶν ἐμπορικῶν πλοίων τὰ μέτρα αὐτοῦ, παρεκώλυσε τὸν ἐκ τοῦ λιμένος Πειραιῶς ἔκπλουν, τὸν εἴσπλουν καὶ αὐτὴν τὴν ἐκφόρτωσιν τοῖς ὑπὸ ἑλληνικὴν σημαίαν πλοίοις.
Ἐπὶ τούτοις, ὡς ἔδει, ἤρξατο τότε ἀδιάκοπος ἀνταλλαγὴ διακοινώσεων μεταξὺ τῶν πρεσβευτῶν τῆς Γαλλίας καὶ Ρωσίας καὶ τοῦ μένοντος ἐν τῷ ὁρμητηρίῳ τῆς Σαλαμῖνος Οὐάϊς, ἐκ δὲ τῶν διακοινώσεων τούτων κατεδείχθη, ὅτι τὰ καταναγκαστικὰ ταῦτα μέτρα τῆς Ἀγγλικῆς κυβερνήσεως ἐλήφθησαν ἕνεκεν τῶν ἕξ αἰτήσεων αὐτῆς.
Ἕνεκεν ὅμως ἐπελθούσης παρεξηγήσεως, τὸ ζήτημα τοῦ δανείου καὶ τὸ τῶν δύο νήσων ἡ ἀγγλικὴ διπλωματία ἐφρόντισε νὰ ἀποχωρίσῃ τῶν ἄλλων καὶ οὕτω ἔμειναν μόνον τέσσαρες αἰτήσεις.
Ἐν τούτοις ἐν μέσῳ τῶν κρισίμων ἐκείνων ἐθνικῶν περιστάσεων καὶ ὁ βασιλεὺς καὶ τὸ ὑπὸ τὸν Α. Κριεζῆ ὑπουργεῖον καὶ ὁ ἑλλη-
