ἑνὸς ἀξιωματικοῦ καί τινων ναυτῶν τοῦ πολεμικοῦ ἀγγλικοῦ πλοίου «Φάσματος» οἵτινες, ἐν καταστάσει μέθης διατελοῦντες προσέβαλλον τὰ δημόσια ἤθη καὶ διετάρασσον τὴν ἡσυχίαν, δι’ ὃ καὶ συνελήφθησαν ὑπὸ τῆς ἀστυνομίας καὶ ἀπελύθησαν εὐθὺς ὡς ἀνεγνωρίσθησαν ὅτι ἦσαν ναῦται τοῦ ἀγγλικοῦ πλοίου, ἐπανελάμβανε καὶ ἐφίστα τὴν προσοχὴν τῆς ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως ἐπὶ τῆς περικοπῆς τῆς ἀπὸ 21 Ὀκτωβρίου 1847 διακοινώσεως αὐτοῦ ἐν ᾗ ἐλέγετο: «ἂς ἔχῃ ὑπ’ ὄψει ἡ ἑλληνικὴ Κυβέρνησις ὅτι ταχέως ἢ βραδέως ὀφείλει νὰ πράξῃ οὕτω καὶ ὅτι ἡ περαιτέρω ἀναβολὴ θὰ ἔχῃ ὡς ἀποτέλεσμα νὰ βιάσῃ τὴν κυβέρνησιν τῆς Βασιλίσσης ἵνα ἀπαιτήσῃ ἀναλόγως τῆς ἀργοπορίας ταύτης τὸ ποσὸν τῆς ζητηθείσης διὰ τοὺς ἀδικηθέντας ἀποζημιώσεως· κατὰ τὴν γνώμην τῆς κυβερνήσεως τῆς βασιλίσσης ἡ ἑλληνικὴ κυβέρνησις πράττει ἐναντίον τοῦ ἰδίου αὐτῆς συμφέροντος ἂν παραγνωρίζουσα τὴν ἐπιδειχθεῖσαν ἐνοχήν, νομίσῃ ἐσφαλμένως, ὅτι ἡ κυβέρνησις τῆς βασιλίσσης οὐδόλως προτίθεται νὰ βιάσῃ ἐν τέλει τὴν ἑλληνικὴν κυβέρνησιν, ἵνα παραδεχθῇ τὰς αἰτήσεις αὐτῆς, ἐν ᾗ περιπτώσει δὲν ἤθελε πράξει τοῦτο ἐξ ἰδίας συναισθήσεως τοῦ δικαίου.»
Τὰ αὐτὰ ὑπεμίμνησκε μετ’ οὗ πολύ, ἐν μακρᾷ καὶ σφοδρᾷ διακοινώσει, χρονολογουμένῃ, ἀπὸ Ἰουλίου 1849, ὁ νέος πρεσβευτὴς τῆς Ἀγγλίας Θωμᾶς Οὐάϊς, ὅστις ἐπιμόνως ἀπῄτει καὶ τελικὴν ἀπάντησιν παρὰ τῆς ἑλληνικῆς κυβερνήσεως.
«Ὁ ὑπογεγραμμένος πρεσβευτὴς τῆς Α. Μ. τῆς βασιλίσσης τῆς Ἀγγλίας παρὰ τῇ Α. Μ. τῷ βασιλεῖ τῶν Ἑλλήνων μεταχειρισθεὶς πάντα δυνατὸν τρόπον, ὅπως λάβῃ παρὰ τῆς ἑλληνικῆς κυβερνήσεως τὴν ἱκανοποίησιν τῶν ἀδικιῶν καὶ ὕβρεων πρὸς Ἄγγλους καὶ Ἰονίους ὑπηκόους ἐν Ἑλλάδι, ἀναγκάζεται νὰ καταφύγῃ εἰς τὸ τελευταῖον μέσον ρητῶς ἀπαιτῶν, ἐν ὀνόματι τῆς αὐτοῦ κυβερνήσεως, ὅπως ἔνθεν μὲν δοθῇ ἱκανοποίησις διὰ τὰς ἀδικίας καὶ ὕβρεις εἰς 24 ὥρας, ἔνθεν δὲ ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ αἱ ἐκκρεμεῖς ἀπαιτήσεις, ἃς ἡ ἀγγλικὴ κυβέρνησις ἀπηύθυνε τῇ ἑλληνικῇ ὅσον ἀποβλέπει εἰς τὸ ζήτημα τῶν ζημιῶν καὶ ὕβρεων τῶν γενομένων εἰς Ἄγγλους καὶ Ἰονίους ὑπηκόους ἐν Ἑλλάδι, πληρωθῶσι μετὰ τῶν τόκων αὐτῶν ἑκάστη 12 % μέχρι τῆς αὔριον, ὅστις εἶναι ὁ
