Σελίδα:Ιστορία του Όθωνος Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862).pdf/397

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
397
ΟΘΩΝΟΣ

ε’) Ὅτι δύο Ἴονες, οἱ ἐκ Ζακύνθου Ἰωάννης καὶ Ἀντώνιος Κεφαλινοί, ἐκακοποιήθησαν ἐν Πύργῳ, ὁ δὲ Λάϊενς ἀναγγέλων τοῦτο διὰ τῆς, ἀπὸ 22 Ἰουλίου 1847, διακοινώσεως αὐτοῦ, παρὰ τὴν ἀπάντησιν τῆς ἑλληνικῆς κυβερνήσεως δηλωσάσης, ὅτι οἱ ρηθέντες κατηγορηθέντες ἐπὶ κλοπῇ, δὲν ἐφυλακίσθησαν ἀλλ’ ἐτέθησαν ὑπὸ ἀστυνομικὴν ἐπιτήρησιν, ὅτι ὁ καταγγείλας τὰς δῆθεν κακώσεις ὑποπρόξενος τῆς Ἀγγλίας ἐβασίσθη μόνον ἐπὶ τῶν μαρτυριῶν αὐτῶν καὶ ὅτι τέλος αὐτοὶ ἐκεῖνοι, αἵτινες ἠδύναντο νὰ μαρτυρήσωσι περὶ τῆς πράξεως, ἐγένοντο ἄφαντοι, ἀπηύθυνε δύο διακοινώσεις τῇ 3 καὶ 4 Σεπτεμβρίου ἐπιζητῶν, κατὰ διαταγὴν τοῦ λόρδου Πάλμερστον, ἀποζημίωσιν 20 λιρῶν στερλινῶν δι’ ἕκαστον τῶν ἐν Πάτραις καὶ Πύργῳ παθόντων δῆθεν Ἰόνων.

ς’) Ὅτι ὁ Σκῶτος Γ. Φίνλαϋ,[1] ὁ μισέλλην μὲν ἀλλ’ εὐφυὴς ἱστοριογράφος καὶ ἀνταποκριτὴς τῶν «Καιρῶν» τοῦ Λονδίνου δὲν ἔλαβε τὴν ἐκ 45,000 δραχμῶν, ἀποζημίωσιν, ἣν ἐζήτει ὡς ἀντίτιμον οἰκοπέδου, συμπεριληφθέντος ἐν τῷ ἀνακριτικῷ κήπῳ ἡ ἑλληνικὴ κυβέρνησις ἀπήντησεν, ὅτι αἱ ἀξιώσεις αὗται τοῦ Φίνλαϋ ἦσαν ὅλως παράλογοι, ὅτι οὐδαμῶς ἠδύνατο νὰ πληρώσῃ 45,000 δραχμῶν, ἀποζημίωσιν, ἣν ἐζήτει ὡς ἀντίτιμον οἰκοπέδου, ἐκ 2,600


  1. George Finlay, History of the Greek Revolution, Τόμ. 2 Edimburgh 1861.
    A History of Greece from its Conquest by the Romans to the Present time (146 π. Χ — 1846 μ. Χ.) Τόμ. 7 Oxford 1887.
    The History of Greece under Othoman and Venetian dominationn, Τόμ. 1 London 1856.
    History of the Byzantine and Greek Empires Τόμ. 2 London 1854.
    Medieval Greece and the Empire of Trepizond ἐν τῷ Δ’ τόμῳ τῆς ἑπτὰ τόμων ἑλληνικῆς ἱστορίας αὐτοῦ.
    Περὶ τοῦ Φίνλαϋ λέγεται, ὅτι ἦτο εἶδος Edm. About ἐν τῇ Grèce Contemporaine καὶ ἀναγράφουσιν, ὅτι εἶπέ ποτε ἐλθόντι εἰς Ἀθήνας, κατὰ 1853, τῷ λόρδῳ Κάρλιστ, ὅτι «οἱ νεώτεροι Ἕλληνες οὐδὲ λέξιν γινώσκουσιν ἐκ τῆς μετὰ τὸν Ἀλέξανδρον μέχρι τοῦ λόρδου Πάλμερστον ἱστορίας αὐτῶν». — «Ἀκριβῶς (ἐπανέλαβεν ὁ λόρδος) ἰδοὺ παράπονον, ὅπερ ἁρμόζει τῷ ἱστορικῷ τῆς Ἑλλάδος, κατὰ τὸν μέσον αἰῶνα».