Ἡ κλίνη αὐτοῦ ἐκ τῶν κοινοτάτων, ἀξίας δραχμῶν 15 — 20, ἐτιμᾶτο ἐν τῷ καταλόγῳ 150 ἀγγλικῶν λιρῶν, ἤγουν 4,250 φράγκων, τὸ κοινότατον πύραυνον (μαγκάλι) 1 — 2 δραχμῶν ἐν τῷ ἑβραϊκῷ καταλόγῳ 120 δραχμῶν· ξύλινον πτυελοδοχεῖον 70 λεπτῶν 42 δραχμῶν!
Οὕτω δέ, δι’ ἑβραϊκωτάτης ὄντως αἰσχροκερδείας ἐν τῷ καταλόγῳ, ὑπερετίμησεν ἀναιδέστατα ὁ Πατσίφικος τὴν ἀπολεσθεῖσαν πολύτιμον, δῆθεν, οὐσίαν αὐτοῦ εἰς δραχμὰς 886,736 67 ἥτις καὶ ὑπερτιμημένη, ἦτο οὐχὶ μείζονος ἀξίας τῶν 7,500 δραχμῶν, ἐν συνόλῳ, σεμπεριλαμβανομένης καὶ αὐτῆς τῆς πενταλέπτου κεραμείας ἀμίδος!
Μάτην ἡ ἑλληνικὴ κυβέρνησις, στηριζομένη ἐπὶ τοῦ διεθνοῦς δικαίου, ἀπήντησε τῷ Ἄγγλῳ πρεσβευτῇ, ὅτι ὁ Πατσίφικος ἠδύνατο νὰ προσφύγῃ εἰς τὰ ἑλληνικὰ δικαστήρια· ὁ Λάϊενς ἀπηύθυνε διακοινώσεις, δι’ ὧν ἀνηγγέλλοντο αἱ καταδικαστικαὶ ἀποφάσεις τοῦ Πάλμερστον, τῇ γνωμοδοτήσει καὶ τοῦ συμβουλίου τῶν νομικῶν τοῦ στέμματος καί, τῇ 12ῃ Φεβρουαρίου 1849, ἀπέστειλε καὶ νέαν διακοίνωσιν, αὐθαδεστέραν τῶν δύο πρώτων, ἐν ᾖ ἐλέγετο, ὅτι ὁ λόρδος Πάλμερστον οὐδαμῶς ἀναγνωρίζει ὡς ἰσχυρὰ τὰ ἐπιχειρήματα τῆς ἑλληνικῆς κυβερνήσεως, καὶ ὅτι πρέπει νὰ πληρώσῃ ἡ Ἑλλὰς ὅσα ζητεῖ ὁ Πατσίφικος.
δ’). Ὅτι, κατὰ τὴν ἑορτὴν τῶν ἁγίων Πάντων τοῦ 1847, Δημήτριός τις Πάνου, ὑψώσας ἐν Πάτραις τὴν Ἀγγλικὴν σημαίαν πρὸ τοῦ καπηλείου αὐτοῦ ἐκακοποιήθη αὐτός τε καὶ εἰς τῶν συντρόφων αὐτοῦ, ἐξυβρισθείσης καὶ τῆς ἀγγλικῆς σημαίας, καὶ ὅτι εἰς ἐπίμετρον ἐφυλακίσθησαν ἀμφότεροι ὑπὸ τῶν ἀστυνομικῶν ὀργάνων· τὸ Ἑλληνικὸν ὑπουργεῖον ἀπήντησεν εἰς τὴν διακοίνωσιν τοῦ Λάϊενς στηριζομένην ἐπὶ τῶν ἐγγράφων τοῦ ἐν Πάτραις προξένου τῆς Ἀγγλίας Ν. Βοὺδ περὶ τοῦ γεγονότος τούτου, καὶ κατέδειξε διὰ τῆς, ἀπὸ 21 Ἰουνίου 1847, διακοινώσεως αὐτοῦ, ὅτι οὐδεμία προσβολὴ ἐγένετο τῇ ἀγγλικῇ σημαίᾳ, διότι ἐπρόκειτο περὶ ταραχοποιῶν διαταρασσόντων τὴν δημοσίαν τάξιν· ἀλλὰ καὶ ἡ ἀπάντησις αὕτη οὐδαμῶς ἐλήφθη ὑπ’ ὄψει ὑπὸ τῆς αὐθάδους Ἀλβιόνος.
