λοιπὸν γεγονότων ἐπωφελουμένη ἡ ἀντιπολίτευσις, μετὰ χαρᾶς, ἑώρτασε τὴν μέλλουσαν πτῶσιν τῆς κυβερνήσεως καὶ διὰ θορυβώδους γεύματος. Τὸ ὑπουργεῖον δὲ ἀφ’ ἑτέρου αἰσθανόμενον τὴν ἀδυναμίαν, εἰς ἣν περιέστη, παρῃτήθη τῇ 7 Μαρτίου 1848.
Ὁ ἄγγλος πρεσβευτὴς Σίρ Ἔδμονδ Λάϊενς ἐπίεζε τὸν Βασιλέα νὰ ἀναθέσῃ τὸν σχηματισμὸν τῆς νέας Κυβερνήσεως τῷ Μαυροκορδάτῳ, ἀλλ’ ὁ βασιλεὺς μὴ ὑπακούσας προσεκάλεσεν ἀντ’ αὐτοῦ τὸν Σπυρίδωνα Τρικούπην, μετριώτερον ὄντα καὶ μᾶλλον εὐάρεστον αὐτῷ. Ἀλλ’ ὁ Τρικούπης ὅμως κατηγορηματικῶς ἠρνήθη ν’ ἀναδεχθῇ τὸν σχηματισμὸν νέας κυβερνήσεως δηλώσας μόνον, ὅτι, ἐπεθύμει νὰ συμμετάσχη αὐτῆς ὡς ὑπουργὸς, ἐν ᾗ ἂν περιπτώσει τὸ ὑπουργεῖον ἐσχηματίζετο ὑπὸ τοῦ Μαυροκορδάτου ἢ τοῦ Μεταξᾶ.
Οἱ ὅροι ὅμως τῶν περὶ τὸν Μαυροκορδάτον, μετ’ ἐπιμονῆς ὑποστηριζόμενοι καὶ ὑπὸ τοῦ Ἄγγλου πρεσβευτοῦ, ἦσαν λίαν ἀπαιτητικοί· διότι οὗτοι ἐπεζήτουν ἰδίως τὴν διάλυσιν τῆς Βουλῆς καὶ τὸν περιορισμὸν τῆς Βασιλείας ἐν τοῖς ὑπὸ τοῦ Συντάγματος διαγεγραμμένοις. Ἀλλ’ ὁ Ὄθων ἠρνήθη· διότι ἐν τῇ Βουλῇ τοῦ Κωλέττη ὑπῆρχεν ἰσχυρὰ πλειονοψηφία αὐλικῶν βουλευτῶν, ἣν ὁ βασιλεὺς δὲν ἠννόει παντάπασι χάριν τοῦ Μαυροκορδάτου, νὰ θυσιάσῃ ἐπὶ πλέον δέ, διότι ἀντεπάθει κατὰ τῆς ἀγγλικῆς πολιτικῆς καὶ τοῦ λόρδου Πάλμερστον, ὅστις ἐθεωρεῖτο τότε ἐνισχύων τὸν ἐν Ἰταλίᾳ ἐπαναστατικὸν ὀργασμὸν καὶ τὴν γένει ἐν Εὐρώπῃ κίνησιν τῶν φιλελευθέρων ἰδεῶν καὶ ἐφοβεῖτο ν’ ἀναθέσῃ τὴν κυβέρνησιν εἰς ἄνδρας φιλικῶς διακειμένους πρὸς αὐτόν.
Προσεκάλεσε λοιπὸν τότε τὸν ἔνδοξον Γεώργιον Κουντουριώτην ὃν καὶ ἔπεισε νὰ σχηματίσῃ κυβέρνησιν· οὕτω δὲ τῇ 8 Μαρτίου 1848 κατηρτίσθη τὸ ὑπουργεῖον ὡς ἑξῆς: Γεώργιος Κουντουριώτης πρωθυπουργὸς καὶ ὑπουργὸς τῶν Ναυτικῶν, Δ. Μανσόλας τῶν Ἐξωτερικῶν, Λυκοῦργος Κρεστενίτης τῶν Ἐσωτερικῶν καὶ τῆς Δικαιοσύνης, Βασίλειος Χρηστακόπουλος τῶν οἰκονομικῶν καὶ Π. Ρόδιος τῶν Στρατιωτικῶν.
Οἱ τὰ χαρτοφυλάκια τῶν διαφόρων ὑπουργείων τῆς Κυβερνήσεως Κουντουριώτη λαβόντες ἀνῆκον διαφόροις κόμμασι· διότι, κατὰ τοὺς χρόνους ἐκείνους, οἱ τὴν δευτέραν τάξιν τῶν πολιτευομένων ἀποτε-
