Σελίδα:Ιστορία του Όθωνος Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862).pdf/36

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
36
ΙΣΤΟΡΙΑ

καὶ ἐπαναγάγῃ εἰς τὴν ἑστίαν αὐτῶν τὰ γράμματα, τὸν πολιτισμὸν καὶ πᾶν ὅ,τι εἶχε φυγαδεύσει ἡ ἀπηνὴς, τυραννία, ἀφ’ ἑτέρου δὲ λαὸς ρακενδύτης, ἐπιδεικνύων τὰ ράκη ὡς τρόπαια πάλης γιγαντώδους, κατὰ τὸν συγγραφέα τῆς «Ἱστορίας τοῦ Συγχρόνου Ἑλληνισμοῦ» κ. Κυριακίδην, λαὸς στυγνὸς ἐκ τῶν κακουχιῶν, ἔβλεπε τὴν ἔναρξιν τῶν πραγματώσεων πόθων καὶ ὀνείρων τεσσάρων αἰώνων, νεαρόν, δεκαοκταετῆ πρίγκηπα, ἐρχόμενον νὰ περιβληθῇ τεμάχιον τῆς πορφύρας τοῦ Κωνσταντίνου ἐκείνου, οὗ ἐφαίνετο διάδοχος, ὅστις εἰς μακρὰν ἀπουσιάζων ἐκστρατείαν καὶ ἡρέμα καὶ κατὰ μικρὸν περιερχόμενος χώρας καὶ θαλάσσας ἔφθασεν, ἐπὶ τέλους, εἰς τὴν ποθητὴν αὑτοῦ γῆν, ὡς ἀρχαῖός τις μυθολογούμενος ἥρως. Περὶ τὴν ἑσπέραν τῆς 16ης Ἰανουαρίου ἐφάνησαν ὀκτὼ πλοῖα καὶ τὴν ἐπαύριον (17) περὶ τὰ τριάκοντα· μόλις δὲ τῇ 18ῃ ἠδυνήθη νὰ ἀγκυροβολήσῃ ἡ φέρουσα τὸν βασιλέα ὑπὸ τὸν κυβερνήτην Λάϋονς «Μαδαγασκάρ». Ἅμα τῷ κατάπλῳ ἀπό τε τῶν πλοίων καὶ τῶν φρουρίων ἀντήχουν διηνεκῶς τὰ τηλεβόλα καὶ ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας μυριάδες ἀνθρώπων συνωθοῦντο κατὰ τὴν παραλίαν, ἀπὸ πρωΐας μέχρι βαθείας νυκτός, ἐναγωνίως παρακολουθοῦντες καὶ τὴν ἐλαχίστην, ἐν τοῖς πλοίοις κίνησιν, καὶ αἰτιώμενοι τὰ σκάφη ἅτινα ἀπέκλειον οὕτως εἰπεῖν, αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ ἐπιθυμητοῦ αὐτῶν ἄρχοντος, λέμβοι δ’ ἀενάως εἰς κίνησιν· μετέφερον ἐπὶ τῆς «Μαδαγκασκὰρ» τοὺς ἀνωτέρους στρατιωτικοὺς καὶ πολιτικοὺς ἄνδρας τοῦ τόπου, ἵνα καθυποβάλωσι τὸ σέβας καὶ τὴν ὑποταγὴν αὐτῶν πρὸς τὸν νεαρὸν βασιλέα. Τῇ 22ᾳ Ἰανουαρίου ἀπεβιβάσθη ὁ βαυαρικὸς στρατός εἰς τρεῖς καὶ ἡμίσειαν χιλιάδας συμποσούμενος καὶ ἐν μέρει μὲν ὑπὸ τακτικῶν ἐν μέρει δ’ ὑπὸ, προχείρως στρατολογηθέντων Βαυαρῶν ἀποτελούμενος, ὅστις μέγα σφάλμα πράξας, ἦλθε, μετὰ τοῦ βασιλέως, ἵνα διαδεχθῇ τ’ ἀποχωροῦντα γαλλικὰ στρατεύματα. Μετὰ τρεῖς δ’ ἡμέρας, τῇ 25ῃ Ἰανουαρίου, ἐν μέσῳ τῶν κανονοβολισμῶν τῶν Ναυπλιακῶν φρουρίων καὶ τῶν ἀδιαλείπτων ζητωκραυγῶν τοῦ πλήθους τὸ πρῶτον ἐπάτει τὸ ἑλληνικὸν ἔδαφος ὁ Ὄθων. Ὡς κακὸς δ’ οἰωνὸς ἐθεωρήθη τὸ ὀλίσθημα τοῦ Ὄθωνος ἐξ οὗ μικροῦ δεῖν ἔπιπτε ἐν τῇ θαλάσσῃ· καὶ ὁ οἰωνὸς οὗτος ἐξεπληρώθη, δυστυχῶς, τῷ 1862.