Σελίδα:Ιστορία του Όθωνος Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862).pdf/331

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
331
ΟΘΩΝΟΣ

φωνὴ τῆς ἱστορίας κατὰ τῶν δεινῶν ἐκείνων παρανομημάτων καὶ τῆς παντοίας φθορᾶς, ἣν ὑπέστη τὸ Ἔθνος, τὸν μέγαν κίνδυνον τοῦ ὁποίου προλαβοῦσα διεσκέδασεν ἡ προνοητικὴ σύνεσις τῆς Υ. Μ. Ἐκτιμῶσα δὲ ἡ Βουλὴ τὰ γενναῖα τοῦ Βασιλέως αἰσθήματα, ἀποστρέφει τὸ πρόσωπόν της ἀπὸ τῶν λυπηρῶν ἐκείνων σκηνῶν, καὶ εὐχομένη τὴν ἐξάλειψιν αὐτῶν καὶ ἀπὸ τῆς μνήμης τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, σπεύδει εἰς τὴν ἐπιμέλειαν τῶν κρατίστων αὐτοῦ συμφερόντων.

«Καθισταμένης κοινῆς τῆς περὶ τὰ καλὰ ἁμίλλης, τηρουμένων τῶν Νόμων, βραβευομένης τῆς ἀρετῆς, ἐλεγχομένης τῆς κακίας, ἀνθούσης τῆς Ἱερᾶς τῶν Πατέρων ἡμῶν Πίστεως, οὕτω βεβαιότερον θέλομεν εἰσέλθει εἰς τὴν ὁδὸν τῆς εὐδαιμονίας, καὶ θαρραλαιότερον θέλομεν ἐπικαλεῖσθαι τὴν χάριν τοῦ Ὑψίστου Πρυτάνεως τῆς τύχης τῶν Βασιλέων καὶ τῶν Ἐθνῶν, πρὸς ἀπαρτισμὸν τοῦ ἔργου τῆς θείας αὐτοῦ προνοίας».

Πρὸς ταῦτα δ’ ἀπήντησεν ὁ Βασιλεὺς διὰ τῶν δε:

Κύριοι βουλευταί,

Οὐδὲν ἠδύνατο νὰ ἦναι εἰς τὴν καρδιάν μου πλέον εὐάρεστον παρὰ τὴν ἐκ μέρους τῶν Ἀντιπροσώπων τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ διαβεβαίωσιν τῆς πρὸς ἐμὲ ἀγάπης αὐτοῦ. Ὁ ζῆλος, τὸν ὁποῖον ἡ Βουλὴ ἐμφαίνει εἰς τὴν ἀπάντησίν της ὑπὲρ τῆς πνευματικῆς ἀναπτύξεως καὶ τῶν ὑλικῶν συμφερόντων τοῦ Ἔθνους Μοὶ εἶναι τόσῳ μᾶλλον εὐχάριστος, ὅσον συντελεστικώτερος καθίσταται εἰς τὴν εὐημερίαν αὐτοῦ.

«Ἐκτιμῶ τὸ θρησκευτικὸν αἴσθημα, τὸ ὁποῖον στρέφει τὴν ἰδιαιτέραν προσοχὴν τῆς Βουλῆς εἰς τὰ ἐκκλησιαστικά· ἡ ἐπιμέλεια αὐτῶν θέλει βέβαια συντείνει οὐκ ὀλίγον, εἰς τὴν καλλιέργειαν τῆς ἀρετῆς, ἥτις εἶναι τὸ πολυτιμότατον ἀπόκτημα τοῦ ἀνθρώπου, καὶ χωρὶς τῆς ὁποίας δὲν δύναται νὰ εὐτυχήσῃ ἡ κοινωνία.»

Ἐν τούτοις διὰ παντοίων καταστρατηγήσεων τοῦ ἐκλογικοῦ νόμου ἡ κυβέρνησις ἐπέτυχε νὰ ἴδῃ περὶ ἑαυτὴν καταπληκτικὴν πλειονοψηφίαν, περιορίσασα τοὺς φίλους τοῦ πεσόντος πρωθυπουργοῦ εἰς δώδεκα μόνον.

Πρὸς διατήρησιν ὅμως τῆς τοιαύτης πλειονοψηφίας, καὶ μάλιστα