στρόνει τὸν ἐτήσιον ἀπολογισμὸν τῶν ἐσόδων καὶ ἐξόδων, τὸν ὁποῖον καθυποβάλλει εἰς τὴν Ἐπιτροπήν, συνωδευμένον μὲ ὅλα τὰ δικαιολογητικὰ ἔγγραφα· αὕτη δὲ ἀφ’ οὗ τὸν ἐπεξεργασθῇ, τὸν καθυποβάλλει εἰς τὴν ἔρευναν καὶ ἐπικύρωσιν τῆς Βουλῆς.
Ἄρθρ. 103. Οὐδεὶς βουλευτὴς δύναται ν’ ἀναχωρήσῃ ἐκτὸς τῆς πρωτευούσης, ἄνευ ἀδείας τῆς Βουλῆς, τὴν ὁποίαν ἐκδίδει καὶ ὑπογράφει ὃ Πρόεδρος.
Ἄρθρ. 104. Διαβατήρια δὲν δίδονται παρὰ τῶν ἀρχῶν, διαρκούσης τῆς συνόδου, εἰς βουλευτὰς μὴ ἔχοντας ἄδειαν ἀπουσίας παρὰ τῆς Βουλῆς. Ἡ ἄδεια αὕτη χορηγεῖται καὶ παρὰ μόνου τοῦ Προέδρου, ἀλλ’ ἐν περιπτώσει κατεπειγούσης ἀνάγκης, καὶ τότε ὁ Πρόεδρος δίδει λόγον εἰς τὴν Βουλήν.
Ἄρθρ. 105. Ὁ ἀπὼν, ἐν γένει, δὲν λαμβάνει ἀντιμισθίαν κατὰ τὸ διάστημα τῆς ἀπουσίας του.
Ἄρθρ. 106. Ἡ Ἀστυνομία τῆς Βουλῆς ἀνήκει εἰς τὴν Βουλήν, καὶ ἐνεργεῖται ἐν ὀνόματι αὐτῆς ὑπὸ τοῦ Προέδρου, ἔχοντος τὸ δικαίωμα νὰ δίδη εἴς τε τοὺς ὑπαλλήλους καὶ εἰς τὴν φρουρὰν τῆς Βουλῆς, διὰ τοῦ ἀρχηγοῦ αὐτῆς, τὰς ἀναγκαίας διαταγάς.
Ἄρθρ. 107. Οὐδεὶς μὴ βουλευτὴς δύναται ἐφ’ οἱᾳδήποτε προφάσει νὰ εἰσέλθῃ εἰς τὸν περίβολον, ὅπου ἑδρεύουσιν οἱ βουλευταί, οὔτε εἰς τὰ δωμάτια τοῦ Βουλευτηρίου, ἕκτος τῶν τῆς Βουλῆς ὑπαλλήλων, ὑπηρετούντων τὰ κατ’ αὐτούς.
Ἄρθρ. 108. Εἰς τὸ ὑπερῷον τοῦ βουλευτηρίου ὑπάρχουσι τόποι προσδιωρισμένοι διὰ τὴν βασίλισσαν, διὰ τούς πρέσβεις καὶ διπλωματικοὸς Πράκτορας τῶν ξένων δυνάμεων, διὰ τὰς γυναῖκας, διὰ τοὺς ἐφημεριδογράφους, καὶ διὰ τὸ κοινὸν τῶν ἀκροατῶν.
Ἄρθρ. 109. Διαρκούσης τῆς συνεδριάσεως, οἱ ἀκροαταὶ ὀφείλουσι νὰ τηρῶσιν ἄκραν σιγήν.
Ἀκροατής, ὅστις ἤθελε δείξει σημεῖα ἐπιδοκιμασίας ἢ ἀποδοκιμασίας εἴτε δι’ ἐπευφημήσεων καὶ χειροκροτήσεων, εἴτε διὰ κατακραυγῶν, ἀγορεύοντός τινος βουλευτοῦ, ἀποβάλλεται τῆς θέσεώς του παρὰ τοῦ ἐπὶ τῆς εὐταξίας κλητῆρος. Ὁ ταράττων τὰς διασκέψεις ἀπάγεται, ἄνευ ἀναβολῆς, ἂν ἡ χρεία τὸ καλέσῃ, καὶ ἐνώπιον τῆς ἁρμοδίας Ἀρχῆς.
