Σελίδα:Ιστορία του Όθωνος Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862).pdf/294

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
294
ΙΣΤΟΡΙΑ

ἐπ’ ὠφελείᾳ ἑαυτῶν καὶ τῶν οἰκείων ρέποντες μᾶλλον πρὸς τοὺς περὶ τὸν βασιλέα, ὅστις ἐζήτει νὰ καταστρατηγῇ τὸ Σύνταγμα διὰ τοῦ Συντάγματος. Διωρίσθησαν δὲ οἱ ἑξῆς τριάκοντα καὶ ἓξ γερουσιασταί: Γεώργιος Αἰνιάν, Γεώργιος Ἀντωνόπουλος, Βασίλειος Βουδούρης, Χρῆστος Βλάσης, Παναγιώτης Γιατράκος, Ἀθανάσιος Γρηγοριάδης, Ἀναγνώστης Δηλιγιάννης, Σωτήριος Θεοχαρόπουλος, Λάζαρος Κουντουριώτης, Γεώργιος Κουντουριώτης, Χριστόδουλος Κλονάρης, Ἰωάννης Θ. Κολοκοτρώνης, Σπυρίδων Καλογερόπουλος, Ἀναστάσιος Λοιδωρίκης, Ἀναστάσιος Λόντος, Λυκοῦργος Λογοθέτης, Πέτρος Μαυρομιχάλης, Τάτζης Μαγκίνας, Ἰωάννης Μέξης, Κωνσταντῖνος Βότσαρης, Ἀναγνώστης Μοναρχίδης, Πανοῦτσος Νοταρᾶς, Λάμπρος Νάκος, Διαμαντῆς Ὀλύμπιος, Χαράλαμπος Παπαπολίτης, Ἰάκωβος Παξιμάδης, Νικόλαος Πονηρόπουλος, Σπυρίδων Παπαλεξόπουλος, Νικόλαος Πρασακάκης, Νικόλαος Ρενιέρης, Σπυρίδων Τρικούπης, Ριχάρδος Τζούρτς, Βασίλειος Χριστακόπουλος, Ἀνδρέας Χατζῆ-Ἀναργύρου, Νικόλαος Χρυσόγελως καὶ Γεώργιος Ψύλλας.[1]

Ἐν τούτοις αἰ κατακραυγαὶ κατὰ τοῦ Μαυροκορδάτου ἐξηκολούθουν ἕως οὗ ἐπήνεγκον τὴν πτῶσιν αὐτοῦ, τῇ 6 Αὐγούστου· κατεβόων δὲ κατ’ αὐτοῦ ὡς λίαν ἀγγλίζοντος καίπερ ὁλιγώτερον τῶν ὀπαδῶν αὐτοῦ, καὶ ὡς ἐλευθεριάζοντος περὶ τὴν θρησκείαν· ὡς εἶναι δὲ γνωστόν, ἡ κατὰ τὸ 1833 κηρυχθεῖσα ἀνεξαρτησία τῆς Ἑλληνικῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τῶν Πατριαρχείων διὰ τοῦ πρώτου βασιλικοῦ Ὑπουργείου, οὗ καὶ αὐτὸς συμμετεῖχεν, ἐγένετο παρὰ τὴν ἔγκρισιν αὐτοῦ καὶ βραδύτερον ἐν ἔτει 1848, προθυπουργοῦντος τοῦ Γ. Κουντουριώτου καὶ ζητηθείσης τῆς γνώμης αὐτοῦ περὶ κινήματος τινος κατὰ τῆς Τουρκίας, αὐτὸς δι’ ὑπομνήματος ἀπήν-


  1. Οὐκ οἶδ’ ὅπως μετὰ κιτρίνων σημαιῶν ὑπεδέχοντο αἱ ἐπαρχίαι τοὺς ἐξ Ἀθηνῶν ἐπιστρέφοντας πληρεξουσίους τῆς Ἐθνικῆς Συνελεύσεως τῆς 3ης Σεπτεμβρίου 1843 τοὺς ὑπερψηφίσαντας τῆς Γερουσίας. Αἱ κίτριναι σημαῖαι εἶναι τὸ χρῶμα τῆς καθάρσεως. Μή τι ἆρά γε ἐθεώρουν αὐτοὺς μεμολυσμένους;