Σελίδα:Ιστορία του Όθωνος Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862).pdf/293

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
293
ΟΘΩΝΟΣ

Ἡ ὑπὸ τὸν Μεταξᾶν ἀντιπολίτευσις τότε θεωρήσασα πρόσφορον τὴν στιγμὴν προέβη καὶ ἐν αὐτῇ τῇ πρωτευούσῃ εἰς πραξικόπημα· οὕτω δὲ τῇ 1ῃ Ἰουνίου ἔνοπλα στίφη περιερχόμενα τὰς ἀγυιὰς ἐκραύγαζον κατὰ τοῦ ὑπουργείου, ἐπιζητοῦντα τὴν πτῶσιν αὐτοῦ. Εὐτυχῶς ἡ ἀστυνομία κατώρθωσε τὴν διάλυσιν τῶν ταραξιῶν, ἀλλ’ ὅμως ἡ ἐν γένει ὄψις τῆς πόλεως ἐξηκολούθει νὰ εἶναι πολεμικὴ καὶ νὰ ἐμπνέῃ τοῖς ὁρθοφρονοῦσιν ἀνησυχίας. Τοῦτ’ αὐτὸ συνέβη καὶ μετά τινας ἡμέρας (11 Ἰουνίου) πάλιν ἐν Ἀθήναις, καθ’ ἣν παλληκάρια τῆς Ἠπείρου, τῆς Θεσσαλίας, τῆς Μακεδονίας καὶ ἄλλων μερῶν, ὀπαδοὶ ἅπαντες τοῦ Κωλέττη, διὰ διαδηλώσεων καὶ ἀπειλῶν θανάτου τῷ Μαυροκορδάτῳ καὶ τῶν ὀπαδῶν αὐτοῦ, ὡς δῆθεν ἐπιβουλευομένων τὸ Σύνταγμα καὶ ἐλευθεριαζόντων περὶ τὰ τῆς θρησκείας καὶ προδιδόντων ἐν γένει πατρίδα καὶ θρησκείαν τοῖς Ἄγγλοις, ἐζήτουν νὰ ἐξεγείρωσι τὸν λαὸν ἐν ταῖς ἀρξαμέναις ἐκλογαῖς, αἵτινες ἐν μὲν ταῖς ἐπαρχίαις ἐνηργοῦντο ἤδη ἐν δὲ τῇ πρωτευούσῃ εἶχον μὲν προσδιορισθῇ διὰ τὴν 27ην Ἰουλίου, ἀλλ’ ἀνεβλήθησαν, ὡς ἐκ τῶν ταραχῶν διὰ τὴν 30ὴν τοῦ αὐτοῦ καὶ μόλις ἐγένοντο τὴν 3ην Αὐγούστου.

Ἀλλ’ ὅμως δύναταί τις νὰ ἐρωτήσῃ πόθεν ἐπήγαζεν ἡ κατὰ τῆς κυβερνήσεως Μαυροκορδάτου ουστηματικὴ αὕτη καὶ σφοδρὰ ἀντιπολίτευσις τῆς κατόπιν ἐν ταῖς ἐκλογαῖς μετὰ καταπληκτικῆς πλειονοψηφίας νικησάσης ἀντιπολιτεύσεως; Μήπως τὸ ἐκκλησιαστικὸν ζήτημα δὲν εἶχε ἀπὸ πολλοῦ γεννηθῆ καὶ δὲν ἀπέρρεεν ἐκ τοῦ ὑπουργείου τῆς 30ῆς Μαρτίου, καίπερ τῶν μελῶν αὐτοῦ ἐκ τῶν ὁμοφρονούντων τῷ Φαρμακίδῃ ὄντων; Τινὲς λέγουσιν, ὅτι αἴτιον τῆς σφοδρᾶς ταύτης καταφορᾶς ἦτο, ὅτι ἐν ᾧ αἱ ἀποσταλεῖσαι εἰς τὰς διοικητικὰς ἀρχὰς ὁδηγίαι περὶ τῶν ἐκλογῶν ἐπέτασσον δῆθεν ἀμεροληψίαν καὶ περιφρούρησιν τοῦ δικαιώματος τοῦ ἐκλογέως, τοὐναντίον ἡ Κυβέρνησις κατεπενέβαινε φατριαστικώτατα ἐν ταῖς ἐκλογαῖς ζητοῦσα τὴν νίκην. Καὶ ἐν τῷ διορισμῷ δὲ τῶν γερουσιαστῶν, γενομένῳ τῇ 16ῃ Ἰουνίου, καίπερ οὐδεμίαν ἔδειξεν ἀποκλειστικότητα ἐπεκρίθη σπουδαίως· διότι οἱ γερουσιασταὶ πρὸ μὲν τοῦ διορισμοῦ αὐτῶν πάντα λίθον ἐκίνουν, ὅπως διορισθῶσιν ὑποσκελίζοντες τοῦτον ἢ ἐκεῖνον, διορισθέντες δέ, ἅτε ἰσόβιοι ἐμάχοντο