πάντες οἱ λαοὶ εἰσὶν ἐπιδεκτικοὶ συντάγματος καὶ ὅτι τὰ συντάγματα γίνονται διὰ τὰς χώρας καὶ οὐχὶ αἱ χῶραι διὰ τὰ συντάγματα, τοῦτο ὅμως δὲν ἀληθεύει· οὐχὶ διότι ὑφίστανται λαοὶ μὴ ἐπιδεκτικοὶ τούτων, ἀλλὰ διότι ὑπάρχουσιν ἔκτακτοι περιστάσεις ἐν τῷ βίῳ τῶν λαῶν καθιστῶσαι ἀνέφικτον τὴν τοῦ Συντάγματος ἐπιτυχίαν.
Ὁ ἑλληνικὸς λαὸς λέγει ὁ κ. Κυριακίδης εἶχε πάντα τὰ προσόντα πρὸς αὐτοδιοίκησιν· φύσει φιλελεύθερος, εὐφυής, κεκτημένος εἰς μέγα βαθμὸν τὸ αἴσθημα τῆς ἀξιοπρεπείας καὶ διανοητικὴν ἀντίληψιν εὐρεῖαν ὑπῆρξε πάντοτε προωρισμένος διὰ φιλελεύθερον πολίτευμα.
Οἱ ὅροι ὅμως ὑφ’ οὓς διετέλει δὲν ἦσαν καὶ κατάλληλοι διὰ τὴν εἰσαγωγὴν τοῦ πολιτεύματος τούτου· διότι ἐν Ἑλλάδι ἐτελεῖτο βραδεῖα τις κοινωνικὴ ζύμωσις, ἥτις εἶχεν ἀνάγκην ἡσυχίας καὶ τάξεως ἵνα ἐπωφελῶς συμπληρωθῇ. Πρὸ τῆς τοιαύτης ζυμώσεως ἡ εἰσαγωγὴ Συντάγματος ἤθελε παράσχει ἐπιζημιωτάτην διεύθυνσιν εἰς τὴν κοινωνικὴν ἀνάπλασιν, καὶ τὰ ὀλέθρια ταῦτα ἀποτελέσματα ἐπήνεγκε τὸ Σύνταγμα, δυστυχῶς, ἐπὶ μακρὰν σειρὰν ἐτῶν, οὐδὲ ἀπηλλάγη μέχρι σήμερον, τὸ ἔθνος τῶν ἐπιζημίων ἐκείνων καὶ ὀλεθρίων ἀποτελεσμάτων.
Ὅτι δὲ τὸ Σύνταγμα ἐκεῖνο, καί περ ἐν πολλοῖς συντηρητικόν, οὐδαμῶς ἦτο ἀπαύγασμα τῆς τοῦ λαοῦ θελήσεως ἀλλὰ ξένον τῶν τε παλαιῶν καὶ τῶν νέων τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους ἐθίμων καὶ ἀπομίμησις τῶν Εὐρωπαϊκῶν ἐθνῶν καὶ ἔν τισιν ἀντιγραφὴ αὐτῶν, ἰδίως τοῦ Γαλλικοῦ, τοῦτο μετ’ ὀλίγον κατεδείχθη τρανῶς, ὁπότε, ἀρξαμένης τῆς λειτουργίας αὐτοῦ, οἱ πάντες—διότι πάντες ἠγωνίσθησαν ἐν τῷ ἱερῷ ἀγῶνι καὶ ὡς εἱκὸς οἱ πάντες εἶχον δικαίωμα ἀποζημιώσεων καὶ ἀξιωμάτων ἐν τῇ πολιτείᾳ—ἐζήτουν θέσεις καὶ χρηματικὰ ἐντάλματα καὶ περιεκύκλουν τὰ γραφεῖα καὶ τοὺς προθαλάμους τῶν ὑπουργῶν καὶ συνηλλάσσοντο ἐλευθέρως τὰς ψήφους, ὡς ἐν κοινῷ τινι χρηματιστηρίῳ.
Τὰ καταλύματα τῶν πληρεξουσίων, τὰ γραφεῖα τῶν ὑπουργῶν, τὸ κατάστημα τῆς συνελεύσεως ἐπληροῦντο ἀγωνιστῶν, ὀρφανῶν καὶ χηρῶν τοῦ ἐνδόξου ἀγῶνος. Χωλοί, ἀνάπηροι καὶ ἐν γένει, οἱ
