Ὁ Πρόεδρος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου
Εὐβοίας ΝΕΟΦΥΤΟΣ
Κ. ΚΑΝΑΡΗΣ, Πρόεδρος τοῦ Ὑπουργ. Συμβουλίου καὶ Γραμ. τῶν Ναυτικῶν.
Γ. ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ, Πρόεδρος τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας.
ΑΝΔΡ. ΛΟΝΤΟΣ, ἐπὶ τῶν Στρατιωτικῶν καὶ τῶν Ἐσωτερικῶν.
ΔΡ. ΜΑΝΣΟΛΑΣ, ἐπὶ τῶν Ἐξωτερικῶν καὶ τοῦ Β. Οἴκου καὶ τῶν Οἰκονομ.
ΛΕΩΝ ΜΕΛΑΣ, Γραμ. ἐπὶ τῆς Δικαιοσύνης, τῶν Ἐκκλησιαστικῶν καὶ τῆς Δημοσίου Ἐκπαιδεύσεως».
Οὕτω δὲ κατόπιν πενταμήνου σχεδὸν ἐργασίας (8 9βρίου 1843 18 Μαρτίου 1844) ἀποπερατώσασα τὸ μέγα ὄντως ἔργον αὐτῆς ἡ Ἐθνοσυνέλευσις διελύθη τῇ 18 Μαρτίου 1844.
Τὴν ἑσπέραν δ’ ἅπασα ἡ πόλις ἐφωταγωγήθη· ἡ δὲ φρουρὰ τῶν Ἀθηνῶν ἐτέλεσε μεγαλοπρεπῆ λαμπαδοδρομίαν ὑπὸ τὰ ἀνάκτορα ζητωκραυγάζουσα ὑπὲρ τοῦ Συνταγματικοῦ Βασιλέως Ὄθωνος τοῦ Α′.
Οὕτω λοιπὸν ἐψηφίσθη καὶ ἐπεκυρώθη τὸ πολυπόθητον Σύνταγμα, ὅπερ ὅμως, εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς, κατέδειξε τοῖς Ἕλλησιν ὅτι ἦτο λίαν ἀπρόσφορον διὰ στόμαχον ἀσθενικόν, οἷος ἦτο ὁ τῶν Ἑλλήνων τότε, βρῶμα· διότι εὐθὺς ἀμέσως μετὰ τὰς ἐνθέρμους διαχύσεις καὶ τὰς λυρικὰς ἐξωτερικεύσεις τῶν ὡς ἐκ τῆς χαρᾶς, ἐπὶ τῇ παροχῇ τοῦ Συντάγματος, κατακλυζόντων τοὺς Ἕλληνας αἰσθημάτων, ἐπῆλθεν ἄμεσος ἡ ἀπογοήτευσις· διότι πάντες σχεδὸν οἱ πληρεξούσιοι καὶ οἱ ὅπως δήποτε πολιτικῶς ἰσχύοντες παρουσίασαν ὑπέρ τε ἑαυτῶν, τῶν οἰκείων καὶ τῶν φίλων μακροὺς ἀπαιτήσεων καταλόγους—Ρουσφέτια ἐν τοῖς μετέπειτα κληθέντας—πληρωτὰς ἐκ τοῦ δημοσίου κεντρικοῦ Ταμείου, αἱ ἐκλογαὶ καὶ τα γενόμενα αἴσχη, κατὰ τὰς ἐξελέγξεις αὐτῶν, ἡ εἰς Ἀθήνας συρροὴ πάντων τῶν βουλιμιώντων θεσιθηρῶν, αἱ καταστρατηγήσεις τοῦ νόμον, αἱ παρανομίαι καὶ αἱ ἄλλαι ἀδικίαι, ἐδημιούργησαν οἰκτροτάτην ἐν τῇ χώρᾳ κατάστασιν ἐν ᾗ ἐπὶ μακρὸν ἐκλυδωνίζετο.
Ὁ Ἄγγλος συνταγματικὸς συγγραφεὺς Φροὺδ ἰσχυρίζεται, ὅτι
