ὡς καὶ τα ἑξῆς: ἐπὶ τὸν ποταμὸν Βαβυλῶνος ἐκεῖ ἐκαθήσαμεν καὶ ἐκλαύσαμεν ἐν τῷ μνησθῆναι ἡμᾶς τὴν Σιών.... Πῶς ᾄσωμεν ᾠδὴν Κυρίου ἐπὶ γῆς ἀλλοτρίας;
Ἡ ἐκ τοῦ γεγονότος τούτου παραχθεῖσα ἐντύπωσις ὑπῆρξε μεγίστη, πάντες δὲ κατενόησαν τὸ γενόμενον ἄτοπον, πλὴν ὁ ἐπελθὼν χρόνος ἐπήνεγκε τελείαν τὴν λήθην. Ἐν τούτοις ἐν τῇ Ἐθνοσυνελεύσει ἐξηκολούθουν συζητήσεις καὶ ἰδίως ἐπὶ τῶν ἄρθρων τῶν ἀναφερομένων εἰς τὴν διαδοχὴν καὶ ἀντιβασιλείαν, εἰς τὴν Βουλὴν καὶ τὴν Γερουσίαν.
Μετά τινας δὲ συζητήσεις ἐπὶ δευτερευόντων ἄλλων ἀντικειμένων ἐπὶ τοῦ Συντάγματος συζήτησις ἐπερατώθη κατὰ τὴν συνεδρίαν τῆς 19 Φεβρουαρίου. Τούτου γνωσθέντος, μουσικαὶ ἐπαιάνιζον ἐν ταῖς ὁδοῖς καὶ ἐξήγγελλον τῷ λαῷ τὸ εὐάρεστον τῆς ἡμέρας γεγονός, ὅπερ πανταχοῦ διέχυσε τὴν χαρὰν καὶ τὴν ἐλπίδα. Μετὰ πέντε δὲ ἡμέρας, ἤτοι τῇ 24 Φεβρουαρίου, ἡ Συνέλευσις ἐκλήρωσεν 24 μέλη, ὅπερ μετὰ τοῦ ἀντιπροέδρου Α. Μαυροκορδάτου μεταβάντα εἰς τὰ ἀνάκτορα ἐπέδωκαν πρὸς τὸ Βασιλέα τὸ ἐπιψηφισθὲν Σύνταγμα ὅπως μελετήσας καὶ αὐτὸς ὑποβάλῃ τὰς παρατηρήσεις αὐτοῦ.
Τὴν ἑπομένην 25ην ἡ Συνέλευσις παρεδέξατο πρότασιν δι’ ἧς καὶ τὸ Πανεπιστήμιον ἠδύνατο νὰ ἀποστέλλῃ ἀντιπρόσωπον εἰς τὴν Βουλήν, τὴν δὲ 28 Φεβρουαρίου οἱ πληρεξούσιοι συνεζήτησαν τὸν ἐπὶ τοῦ διαγγέλματος τοῦ βασιλέως, δι’ οὗ ἐπροτείνοντο μεταβολαί τινες, κατὰ τὸ μᾶλλον καὶ ἧττον ἐπουσιώδεις, ἐξ ὧν ἐλάχισται μόνον ἐγένοντο δεκταὶ ὑπὸ τῆς Συνελεύσεως. Τούτων γενομένων τὸ Σύνταγμα ἐπεδόθη καὶ αὖθις πρὸς τὸν βασιλέα, ὅστις δι’ ἐπιστολῆς αὐτοῦ ἀπήντησε τῇ 4 Μαρτίου τάδε:
- Κύριε Πρόεδρε,
Λαβὼν τὸ παρὰ τῆς Ἐθνικῆς Συνελεύσεως σχέδιον τοῦ Συντάγματος διηύθυνα εἰς αὐτὴν τὰς ἐπ’ αὐτοῦ παρατηρήσεις μου. Πληροφορηθεὶς ἤδη τὰς τελευταίας εὐχὰς αὐτῆς ἐκ τῶν διαβιβασθεισῶν σημειώσεων, δὲν διστάζω νὰ παραδεχθῶ αὐτάς, ἀφοῦ ἐξεπλή-
