νου ὑπὸ τοῦ Βασιλέως, τῶν δὲ συνεδρευόντων μελῶν, καλουμένων κατὰ τὰ πρεσβεῖα τῆς ἀρχιερωσύνης
«Ἄρθρ. 3. Ὁ Βασιλεὺς ὑπάρχει καὶ γνωρίζεται προστάτης καὶ ὑπερασπιστὴς τῆς ἐκκλησίας καὶ τῶν δικαιωμάτων αὐτῆς· ἐφορᾷ δὲ καὶ διατάσσει διὰ τῆς Συνόδου, κατὰ τὸ ἐξωτερικὸν μέρος τῆς ἐκκλησίας περὶ πάντων, ὅσα δὲν ἀντιβαίνουσιν εἰς τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς θεσμούς, καὶ λαμβάνει πᾶσαν πληροφορίαν περὶ ἐκκλησιαστικῶν πραγμάτων παρὰ τῆς Συνόδου.
«Ἄρθρ. 4. Εἰς τὸ Ἑλληνικὸν Κράτος αἱ ἐπισκοπαὶ θέλουσιν εἶσθαι τοὐλάχιστον εἴκοσι ἓξ, καὶ θέλει ὁρισθῆ ὁ πόρος τῶν τε ἐπισκόπων καὶ τῶν ἱερέων καὶ διακόνων, ἐφημερίων τῶν ἐνοριακῶν ἐκκλησιῶν.
«Ἄρθρ. 5. Θέλουσι συστηθῆ ἐκκλησιαστικὰ σχολεῖα πρὸς ἐκπαίδευσιν τοῦ κλήρου, τιθέμενα αὐτά τε καὶ τὰ ὑπάρχοντα, ὑπὸ τὴν ἐπιτήρησιν τῆς Συνόδου καὶ τῶν κατὰ τόπον ἐπισκόπων.
«Ἄρθρ. 6. Θέλει ληφθῆ πρόνοια περὶ διατηρήσεως καὶ στερεώσεως τῶν ἱερῶν μοναστηρίων, περὶ ἐξασφαλίσεως τῆς περιουσίας τῶν διαλελυμένων, ὡς καὶ τῶν ἐπισκοπῶν καὶ ἐκκλησιῶν, καὶ θέλει συστηθῆ ταμεῖον ἐκκλησιαστικὸν διὰ τὰς ἀνάγκας τῆς ἐκκλησίας.
«Ἄρθρ. 7. Θέλοουσιν ὁρισθῆ κανονικώτερον αἱ μεταξὺ τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας καὶ τῆς ἐκκλησίας σχέσεις, καὶ σημειωθῆ ἀκριβῶς αἱ περιστάσεις, καθ’ ἃς οἱ κληρικοὶ θέλουσιν ἐνάγεσθαι εἰς τὰ πολιτικὰ δικαστήρια, ἢ προσάγεσθαι εἰς μαρτυρίαν.
«Ἄρθρ. 8. Ὁ κλῆρος, κατὰ τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς κανόνας, δὲν ἐμπλέκεται εἰς τὰ πολιτικά, οὐδὲ ψηφοφορεῖ εἰς ἀρχαιρεσίας, οὐδὲ ὁρκοδοτεῖ.
«Ἄρθρ. 9. Ἡ Κυβέρνησις θέλει φροντίσει, ὅσον τάχιστα, τῇ κοινῇ συσκέψει τῶν προεστώτων τῆς ἐκκλησίας, νὰ διευθετήσῃ, κατὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴν διατύπωσιν, τὰς ἐξωτερικὰς σχέσεις αὐτῆς καθ’ ὃ ἐκκλησίας αὐτοκεφάλου.
Μετὰ τὸν Σχινᾶν, ὁμιλήσαντα ὀρθότατα κατὰ τοῦ ἀνακηρυχθέντος αὐτοκεφάλου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἀπήντησε μετὰ πειστικῆς δεινότητος, ὁ Σπυρίδων Τρικούπης, πρὸς ὃν σχεδὸν ταῦτα
