Σελίδα:Ιστορία του Όθωνος Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862).pdf/22

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
22
ΙΣΤΟΡΙΑ

Μπότσαρη, ἥτις, εἰ μή τι ἕτερον, ἠδύνατο νὰ συνέχῃ τὰ ταραχώδη στρατιωτικά, πρὸ πάντων στοιχεῖα, ὡς κεκολοβωμένη καὶ κατεσπαραγμένη, διότι ὁ μὲν Κουντουριώτης χολωθεὶς ἀπῆλθεν εἰς Ὕδραν, ὁ Ὑψηλάντης ἀπέθανεν, ὁ Κώστας Μπότσαρης καὶ ὁ ΠλαπούταςΚολιόπουλος ἀπῆλθον εἰς Μόναχον, οὐδ’ αὕτη πλέον ὑφίστατο· ἡ δὲ γραμματεία, τὸ ὑπουργεῖον τοὐτέστι συγκείμενον ἐκ τοῦ Τρικούπη, Μαυροκορδάτου, Ζωγράφου, Βούλγαρη, Ρίζου, Κλονάρη καὶ Χρηστίδη, διίσταντο πρὸς ἀλλήλους. Πρὸς δὲ τούτοις, ὡς εἴρηται, ἡ ἐθνοσυνέλευσις ἀντὶ τοῦ Ὑψηλάντου καὶ τοῦ Μεταξᾶ διώρισε τὸν Α. Μαυρομιχάλην καὶ Μ. Μηλαΐτην. Ἐντεῦθεν δὲ προῆλθε μέγας κυκεών, ἐπαυξηθεὶς διὰ τῶν ρᾳδιουργιῶν τῶν ἀντιπρέσβεων Ἀγγλίας, Γαλλίας καὶ Ρωσίας, ὧν ἕκαστος ἐπεζήτει νὰ τρέψῃ τὰ τῆς Ἑλλάδος πρὸς ἑαυτόν. Ὁ γέρων τοῦ Μωργιᾶ ὅμως, διαλυθείσης ἤδη τῆς ἐθνοσυνελεύσεως ἀνεκτήσατο τὸ κράτος αὐτοῦ ἐν Πελοποννήσῳ. Συνεκάλεσε λοιπὸν τοὺς ὀπαδοὺς αὑτοῦ εἰς Ἀχλαδόκαμπον καὶ εἶτα τοὺς Ρουμελιώτας εἰς Τζιβέρι, ἔνθα ἀπεφάσισαν ὅτι ἔπρεπε νὰ ἐξέλθῃ τῆς Πελοποννήσου ὁ πολλὰς καταχρήσεις ἐν αὐτῇ ποιήσας Θεόδωρος Γρίβας, ὅστις καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὴν δυτικὴν Ἑλλάδα, ἐν ᾗ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ Γαρδικιώτης εἶχε κυριεύσῃ τὸ Μεσολόγγιον. Ἡ ἀπόφασις αὕτη ἦτο ἀναγκαία· διότι οἱ διάφοροι λῃσταὶ καὶ λωποδύται καὶ λιποτάκται στρατιῶται ὧν πολλοὶ ἦσαν Ρουμελιῶται, πολλὰς καταχρήσεις διέπραττον, ἐν Πελοποννήσῳ. Οὗτοι, κατ’ ἐκθέσεις τῶν χρόνων ἐκείνων «ἐλεηλάτησαν, πόλεις καὶ χωρία· ἁπλῶς δ’ εἰπεῖν ἡ χώρα ὁλόκληρος ὑπῆρξεν ἕρμαιον τοιαύτης φοβερᾶς ἀναρχίας καὶ παραλυσίας τῶν ἀρχῶν, ὥστε ἐπὶ 20 ὅλας ἡμέρας οὐδεμία ἀπολύτως ὑπῆρχε κυβέρνησις. Ἐκτὸς τοῦ Ναυπλίου, ὅπερ χάρις εἰς τὰς λόγχας τῶν Γάλλων ὑπήκουε πρὸς τοὺς τρεῖς ἀντιπρέσβεις, πᾶσα ἡ λοιπὴ χώρα ἦτο παραδεδομένη εἰς τὴν διάκρισιν τοῦ Κολοκοτρώνη καὶ τῶν λοιπῶν συμμοριαρχῶν, οἵτινες συμφώνως πρὸς τὴν ἐν Τζιβέρι συνομολογηθεῖσαν ἀνακωχὴν, προσεπάθουν νὰ ἐκμυζήσωσι, κατὰ γράμμα, τὴν χώραν πρὸς ὄφελος τῶν ἰδίων στρατιωτῶν καὶ ἴδιον ἑαυτῶν πλουτισμὸν διαρκούσης τῆς μεσοβασιλείας ἐκείνης καὶ μέχρι τῆς ἀφίξεως τῆς βαυαρικῆς ἀντιβασιλείας». Ὕστερον δὲ ὁ Κολωκοτρώνης διαλυθείσης τῆς συνε-