τοῦ ζωγραφήσαντος τὰς τοιχογραφίας τῆς Γλυπτοθήκης τοῦ Μονάχου.
Τῷ 1842 ἱδρύθη καὶ τὸ Ἀστεροσκοπεῖον ἐπὶ τοῦ λόφου τῶν Μουσῶν ἀπέναντι τῆς Ἀκροπόλεως, κατὰ σχέδιον τοῦ ἀρχιτέκτονος Θ. Χάνσεν, χορηγοῦντος τοῦ ἐν Βιέννῃ διαμένοντος Μακεδόνος βαρόνου Γεωρ. Σίνα, ὅστις διά τε τὴν οἰκοδομὴν καὶ τὴν προμήθειαν τῶν ἀστρονομικῶν ἐργαλείων ἐδαπάνησεν ὑπὲρ τὰς 300,000 δραχμῶν. Δέκα δὲ χιλιάδας δραχμῶν ἔδιδεν ἐτησίως ὁ υἱὸς τοῦ Γ. Σίνα Σίμων Γ. Σίνας πρὸς συντήρησιν τοῦ προσωπικοῦ. Διηυθύνετο δὲ τότε ὑπὸ τοῦ Ἰουλίου Σμίθ, εἶτα ὑπὸ τοῦ κ. Κοκκίδου καὶ νῦν ὑπὸ τοῦ νεαροῦ μὲν πλὴν δεξιοῦ ἀστρονόμου κ. Δ. Αἰγινήτου.
Ἐπίσης ἡ ἀντιβασιλεία εἶχε παραγγείλῃ εἰς Μόναχον καὶ ἔφθασαν εὐθὺς ἀμέσως ἵνα ἱδρυθῇ, κατὰ τὴν ἐπέτειον τῆς ἐλεύσεως τοῦ Ὄθωνος, Νομισματοκοπεῖον, τὰ ἀναγκαῖα διὰ τοιοῦτον μηχανήματα, ὡς καὶ διευθυντὴς καὶ χαράκτης καὶ ἔφορος καὶ ἀρχιλεπτουργὸς καὶ ᾠκοδομήθη μετὰ λαμπροῦ κήπου μέχρι σήμερον διατηρουμένου. Τὸ Νομισματοκοπεῖον ἔκειτο κατὰ τὴν ὁμώνυμον ὁδὸν παρὰ τὸ Ὑπουργεῖον τῶν Οἰκονομικῶν, ὅπερ ὅμως δυστυχῶς κατέστρεψαν οἰκοδομήσαντες οἶκον.
Οὕτω λοιπὸν διὰ δημοσίων, ἀλλὰ ἰδίως δι’ ἰδιωτικῶν συνεισφορῶν ἐκαλλωπίζετο ἡ νέα πρωτεύουσα τοῦ Κράτους. Καὶ ἔνθα μὲν δὲν ἔφθασεν ἡ κυβερνητικὴ ἀρωγὴ ἔσπευδεν ἡ ἰδιωτική, πρᾶγμα ὅλως μοναδικὸν δι’ ἡμᾶς τοὺς Ἕλληνας καὶ χαρακτηριστικώτατον τῆς ἀρχαίας καὶ νέας Ἑλληνικῆς φυλῆς. Ἤδη πρὸ αἰώνων ὁ ἐπὶ μακρὸν ἐν Ἀθήναις διδάξας τὰς φιλοσοφικὰς αὐτοῦ θεωρίας Ἀριστοτέλης μεταξὺ τῶν ἀρετῶν ἔθετε καὶ τὴν μεγαλοδωρίαν, ἣν ἀείποτε οἱ Ἕλληνες ἐξήσκησαν πρὸς μεγάλην τιμὴν καὶ δόξαν τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους.
Κατὰ τὴν δεκαετῆ ταύτην περίοδον ἀνηγέρθη καὶ τὸ Πανεπιστήμιον Ὀθώνειον ἐπικληθέν, κατὰ γενικὴν ἀπαίτησιν, ὅπερ ὡς εἴπομεν ἀνωτέρω ἀγλαοὺς ἀπέδωκεν τοὺς καρποὺς μεταδοῦν ἀνά τε τὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν Αἴγυπτον καὶ τὴν Τουρκίαν καὶ ἐν πολλοῖς ἄλλοις μέρεσι τῆς Ἑλληνικῆς χερσονήσου τὰς ἐπιστήμας καὶ τὰ γράμματα.
