Σελίδα:Ιστορία του Όθωνος Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862).pdf/199

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
199
ΟΘΩΝΟΣ

Κρῆτες περὶ τὸν Καλλέργην, οἱ τῆς ἐκτὸς τοῦ Ἰσθμοῦ Ἑλλάδος καὶ μάλιστα οἱ περὶ τὸν Παρνασὸν περὶ τὸν Μακρυγιάννην.

Οἱ Πελοποννήσιοι καὶ οἱ ρωσόφρονες ἐζήτουν τὸν δαφνοστεφῆ γέροντα τοῦ Μωργιὰ ἀλλ’ ὁ Κολοκοτρώνης εἶχεν ἤδη ἀποθάνει αἴφνης ἐξ αἰτίας τῆς δε: Τελουμένης τῇ 3ῃ Φεβρουαρίου 1843 τῆς ἑορτῆς τῆς ἐπανόδου τοῦ Ὄθωνος καὶ τῶν ἀποβατηρίων τῆς Ἀμαλίας, μετὰ τὸν ἐν τοῖς ἀνακτόροις, ἐπὶ τῇ εὐκαιρία ταύτῃ, διδόμενον χορόν, κατεκλίθη περὶ τὴν 11 τῆς νυκτός· μετ’ οὗ πολὺ προσεβλήθη ὑπὸ ἀποπληξίας καὶ τῇ 4 π.μ. ὥρα τῆς 3ης πρὸς τὴν 4ην Φεβρουαρίου ἐτελεύτησεν ὁ ἔνδοξος μαχητής.

Γνωστοῦ τοῦ θανάτου γενομένου, ἅπασα ἡ πόλις συνεκινήθη· αἱ ἐργασίαι ἐπαύσαντο· τὸ συμβούλιον τῆς Ἐπικρατείας σύσσωμον ἐπεσκέψατο τὸν ἔνδοξον νεκρὸν καὶ πάντες ἔχυσαν δάκρυα ἐπὶ τῇ στερήσει τοῦ ἀνδρός, καθ’ ὃν χρόνον ἡ πατρίς, ἐπικειμένων νέων πολιτικῶν κινδύνων, εἶχεν ἀνάγκην τῆς ἐμβριθείας αὐτοῦ καὶ ἐμπειρίας.

Τῇ πρωΐᾳ τῆς 4ης Φεβρουαρίου ἐξεδόθη βασιλικὸν Διάταγμα διατάσσον τριήμερον πένθος. Ἀπὸ τῆς πρωΐας τῆς 4 μέχρι τῆς 10 ὥρας τῆς 5 πλήθη λαοῦ συνωθοῦντο ἐντὸς τῆς οἰκίας καὶ ἐκτὸς αὐτῆς σπεύδοντα ἵνα ἀποτείνωσι πρὸς τὸν ἄνδρα τὸ ὕστατον χαῖρε. Ἡ κηδεία ἐγένετο λαμπρά, ὁ νεκρὸς ἐκομίζετο ἐπὶ τεθρίππου.

Ἐν τῷ ναῷ τῆς ἁγίας Εἰρήνης ὁ μέγας θεολόγος Κωνσταντῖνος Οἰκονόμος ἀπήγγειλε λαμπρὸν ἐπικήδειον, ἐν δὲ τῷ μεγάλῳ πολυανδρίῳ τῶν Ἀθηνῶν ἐπιτάφιον ὁ σύμβουλος τῆς Ἐπικρατείας καὶ ποιητὴς Παναγιώτης Σοῦτσος. Λόγοι, ἐφημερίδες, συγγραφεῖς, ποιηταί, δημοτικὰ συμβούλια, ὁ λαὸς ἐν γένει διὰ τῶν Δημοτικῶν ᾀσμάτων ἔψαλλον τὸν ἄνδρα, ὅστις ἐπὶ τοῦ ὅρους Βουνὶ τοῦ Ράμα γεννηθεὶς τῇ 3 Ἀπριλίου 1769 ἀπέθανεν ἐν Ἀθήναις τῇ 4 Φεβρουαρίου ἄγων τὸ ἑβδομηκοστὸν τέταρτον ἔτος τῆς ἡλικίας αὐτοῦ. Πάντες δ’ ἀνεκήρυξαν αὐτὸν τὸν ἄριστον τῶν ἐν Πελοποννήσῳ στρατηγῶν τῆς μεγάλης τοῦ 1821 Ἐπαναστάσεως. Καὶ δικαίως.[1]


  1. Τίς ἀγνοεῖ τὸ περίφημον ἐκεῖνο δημοτικὸν ᾆσμα:

    Λάμπει ο ήλιος ’στὰ βουνὰ, λάμπει καὶ ’στὰ λαγκάδια
    Ἔτσι λάμπει κι’ ἡ κλεφτουργιά, κι’ οἱ Κολοκοτρωναῖοι

    ....................................................................................................................................................................................................................................................