δος ἠρύετο τὰ σπουδαιότερα ἐπιχειρήματα τοῦ σφοδροῦ πολέμου, ὃν ἐν Ἀθήναις διεξῆγε διὰ τοῦ Ἄγγλου πρεσβευτοῦ Λάϊενς, ἐν Εὐρώπῃ δὲ δι’ ἐπανειλημμένων διακοινώσεων περὶ τῆς κακῆς καταστάσεως τῶν ἑλληνικῶν πραγμάτων.
Ὁ Ὄθων λοιπὸν διήρχετο ἡμέρας κρισίμους· διότι ἀφ’ ἑνὸς ὁ ἐν τῇ Ἀνατολῇ τάραχος, ἀφ’ ἑτέρου ἡ ἐκραγεῖσα τότε κρητικὴ ἐπανάστασις, ὁ ἐσωτερικὸς σάλος, ὑπὸ τῶν ἀντιπολιτευομένων ἐφημερίδων ὑποκινούμενος, ἓν καὶ μόνον ἐπιζητουσῶν: συνταγματικὰς ἐλευθερίας, παρεῖχον, καθ’ ἑκάστην, πράγματα αὐτῷ, τὸ δὲ ἀνασχηματισθὲν ὑπουργεῖον ἦτο ὅλως ἀνεπαρκὲς ν’ ἀντιμετωπίσῃ τὴν ἐπικειμένην θύελλαν.
Εἰς ταῦτα λοιπὸν πάντα ἀποβλέπων ὁ βασιλεὺς καὶ ἐπιθυμῶν νὰ θέσῃ εἰς ἐνέργειαν ἐκεῖνο, ὅπερ κακῶς ποιῶν, δὲν ἔπραξε μέχρι σήμερον, νὰ ἀναθέσῃ δηλαδὴ τὴν πρωθυπουργίαν εἰς Ἕλληνα πολιτικὸν ἄνδρα· ὅθεν προσεκάλεσε τὸν Ἀλέξανδρον Μαυροκορδάτον, πρεσβευτὴν ἐν Λονδίνῳ διατελοῦντα, καὶ ἀνέθηκεν αὐτῷ τὸν σχηματισμὸν ὑπουργείου.
Ἡ πρόσκλησις τοῦ Μαυροκορδάτου ἐγένετο τῇ συμβουλῇ τῆς Γαλλίας. Ἡ συμβουλὴ αὕτη ἦτο εἰλικρινὴς καὶ ἔντεχνος· διότι ἐγίνωσκεν ἡ Γαλλία, ὅτι αἱ περὶ συντάγματος φωνασκίαι τοῦ Πάλμερστον προήρχοντο ἀκριβῶς ἐκ τοῦ ὅτι οἱ τὸ ἀγγλικὸν ἀποτελοῦντες κόμμα εἶχον ἀπομακρυνθῆ τῆς ἀρχῆς.
Ὡς πολὺ δ’ ὀρθῶς ἐσκέπτετο ἡ γαλλικὴ κυβέρνησις, δύο τινὰ ἤθελον ἐπέλθει διὰ τῆς τοῦ Μαυροκορδάτου εἰς τὴν πρωθυπουργίαν προσκλήσεως ἢ ἤθελε περισταλῆ ἡ κατὰ τοῦ Ὄθωνος ἀγγλικὴ ἀντιπολίτευσις ἢ ἤθελεν ἐκτεθῆ εἰς ἀποτυχίαν ὁ τοῦ ἐν Ἑλλάδι ἀγγλικοῦ κόμματος ἡγέτης Μαυροκορδάτος κατὰ τὰς λίαν κρισίμους ἐκείνας περιστάσεις.
Ἡ Ἀγγλία ἐζήτει σύνταγμα· ἔπρεπε λοιπὸν νὰ δοκιμασθῇ, ἂν θὰ ἐζήτει καὶ αὖθις σύνταγμα, τοῦ Μαυροκορδάτου ἐρχομένου εἰς τὴν κυβέρνησιν.
Ὁ Ὄθων ἐπείσθη καὶ ὁ Ἀλέξανδρος Μκοροκορδάτος προσκληθεὶς εἰς Ἀθήνας καὶ διελθὼν ἐκ Παρισίων ἔλαβεν ἐπανειλημμένας συνεντεύξεις μετὰ τοῦ πρωθυπουργοῦ Γκιζὼ καὶ τοῦ ἡγέτου τοῦ ἐν
