Σελίδα:Ιστορία του Όθωνος Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862).pdf/172

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
172
ΙΣΤΟΡΙΑ

συγχωρήσωσι ποτὲ εἰς τὸ νὰ γίνῃ χρῆσις εἰς μίαν τῶν δύο Ἐπικρατειῶν ὡς πρὸς τοὺς ὑπηκόους τῆς ἄλλης τοὺς ἐγκαλουμένους ἢ τοὺς ἐνόχους κακουργήματος, οὐδὲ σημαντικῶν τιμωριῶν, ὡς ραβδίσματος, μαστιγώσεων οὐδὲ βασανιστηρίων.

«Ἄρθρ. 26. Ἐν περιπτώσει ἀποβιώσεως ὑπηκόου τινὸς Ἕλληνος εἰς τὴν Ἐπικράτειαν τῆς Ὑψηλότητός του, ἢ ὑπηκόου τινὸς Ὀθωμανοῦ εἰς τὸ Ἑλληνικὸν Βασίλειον, ὁ Πρόξενος ἀπὸ τὴν δικαιοδοσίαν τοῦ ὁποίου ἐξαρτᾶται ὁ ἀποθανών, θέλει λάβει κατοχὴν τῆς κληρονομίας τούτου, διὰ νὰ τὴν μεταβιβάσῃ εἰς τοὺς κληρονόμους του· ἐν ἀπουσίᾳ Προξένου, ὁ ἁρμόδιος δικαστὴς εἶναι ὑπόχρεως νὰ ἀποστέλλῃ τὴν καταγραφὴν καὶ τὸ προϊὸν τῆς κληρονομίας εἰς τὸν πλησιέστερον Πρόξενον, χωρὶς νὰ ἀπαιτῇ κἀνὲν δικαίωμα.

«Ἄρθ. 27. Τὰ δύο Ὑψηλὰ συνθηκολογοῦντα μέρη συμφωνοῦν εἰς τὸ νὰ μὴ δέχωνται πειρατὰς εἰς κἀνένα λιμένα, ὅρμον ἢ ἀγκυροβόλιον τῆς Ἐπικρατείας των, καὶ νὰ ἐφαρμόζωσιν ὅλην τὴν αὐστηρότητα τῶν νόμων ἐναντίον παντὸς ὑποκειμένου γνωρισμένου ὡς πειρατοῦ, καὶ ἐναντίον ὅλων τῶν ἀτόμων τῶν κατοικούντων εἰς τὴν Ἐπικράτειαν των, οἵτινες ἤθελον ἀποδειχθῆ ὡς ὄντες εἰς ἀνταπόκρισιν μὲ τοιαῦτα ὑποκείμενα καὶ συνένοχοι αὐτῶν. Ὅλα τὰ πλοῖα καὶ τὰ φορτία τὰ ἀνήκοντα εἰς ὑπηκόους τῶν δύο συνθηκολογούντων μερῶν, τὰ ὁποῖα οἱ πειραταὶ ἤθελον κατάσχει ἢ ὁδηγήσει εἰς τοὺς λιμένας τοῦ ἑνὸς ἢ τοῦ ἄλλου, θέλουν ἀποδίδεσθαι εἰς τοὺς ἰδιοκτήτας των ἢ εἰς τοὺς ἐπιτρόπους των, τοὺς ἔχονται τακτικὴν ἐντολήν, ὅταν ἀποδείξωσι τὴν ταὐτότητα τῆς ἰδιοκτησίας των· ἡ δὲ ἀπόδοσις θέλει γίνεσθαι καὶ ἂν ἐπωφελήθησαν ἀκόμη τὰ εἴδη, φθάνει μόνον ν’ ἀποδειχθῇ, ὅτι ὁ ἀποκτήσας αὐτὰ ἤξευρεν ἢ ἠδύνατο νὰ εἰξεύρῃ ὅτι προήρχοντο ἀπὸ πειρατείαν.

«Ἄρθ. 28 Ἕκαστον τῶν δύω Ὑψηλῶν συνθηκολογούντων μερῶν ὑποχρεοῦται νὰ συλλαμβάνῃ καὶ ἀποδίδῃ τοὺς κακούργους, λιποτάκτας καὶ ὅλους τοὺς ὑπηκόους τοῦ ἄλλου, οἵτινες ἤθελον κατασταθῆ ἔνοχοι ἐγκλημάτων τοιαύτης φύσεως εἰς τὴν Ἐπικράτειάν του, ἅμα ἡ ἀπόδοσις τῶν ἀτόμων τούτων ζητηθῇ.

Συναποφασίζουν ὡσαύτως νὰ κανονίσωσι δι’ ἰδιαιτέρας συμβάσεως ἐντὸς τῶν πρώτων τριῶν μηνῶν τῶν ἐπερχομένων μετὰ τὴν