Θέλουν θεωρεῖσθαι ὡς πλοῖα Ἑλληνικὰ ἢ Ὀθωμανικὰ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα θέλουν ταξειδεύει καὶ θέλουν ἀνήκει εἰς ἰδιοκτήτη συμφώνως μὲ τοὺς ἐν ἰσχύει κανονισμοὺς εἰς ἀμφοτέρους τοὺς τόπους.
«Ἄρθρ. 23 Ὁρίζεται ἐπισήμως ὅτι οἱ ὑπήκοοι ἑνὸς τῶν δύο Ὑψηλῶν συνθηκολογούντων μερῶν νὰ μὴ ναυτολογῶνται ἐπὶ πλοίων ἀνηκόντων εἰς τὸ ἄλλο. Ἐν παραβάσει τοῦ ὅρου τούτου, αἱ δύο κυβερνήσεις ὑποχρεοῦνται, ἅμα γνωρίσωσι δεόντως τὴν περίπτωσιν, νὰ διατάξωσι τὴν τιμωρίαν τοῦ ἐνόχου ὑπηκόου αὐτῶν πλοιάρχου διὰ τῶν ἁρμοδίων Ἀρχῶν τοῦ λιμένος, εἰς ὃν τὸ πλοῖον ἀνήκει· ὁ ὅρος οὗτος θέλει ἐνεργηθῆ ἓξ μῆνας μετὰ τὴν ἀπαλλαγὴν τῶν ἐπικυρώσεων τῆς παρούσης συνθήκης.
«Ἄρθρον 24. Εἰς τοὺς Πρέσβεις καὶ λοιπούς διπλωματικοὺς πράκτορας καθὼς καὶ εἰς τοὺς προξένους καὶ ὑποπροξένους μιᾶς τῶν συνθηκολογουσῶν Δυνάμεων δὲν ἐπιτρέπεται ποτὲ νὰ ὑπεξαιρῶσι δημοσίᾳ εἴτε κρυφίως τοὺς ὑπηκόους τῆς ἄλλης ἀπὸ τὴν νόμιμον αὐτῶν ἀρχὴν οὐδὲ νὰ προστατεύσωσι διὰ διαβατηρίων ἢ διπλωμάτων· καὶ ἐν γένει, θέλει διατηρηθῆ ἐντὸς ἀμφοτέρων τῶν τόπων ἡ ἀρχή, ὅτι κανεὶς νὰ μὴ ἠμπορῇ καθ’ ὁποιονδήποτε τρόπον, νὰ ἀπαρνῆται τὴν ἐθνικότητά του.
«Ἄρθρ. 25. Οἱ Πρέσβεις καὶ λοιποὶ διπλωματικοὶ πράκτορες καθὼς καὶ οἱ πρόξενοι καὶ ὑποπρόξενοι ἑκατέρων τῶν συνθηκολογουσῶν Δυνάμεων θέλουν ἀπολαύει εἰς τὴν Ἐπικράτειαν τῆς ἄλλης τῶν αὐτῶν τιμῶν, προνομίων, περιποιήσεων καὶ τῆς ὑπερασπίσεως, ὡς καὶ οἱ τῶν πλέον εὐνοουμένων ἐθνῶν.
Θέλουν μετέρχεσθαι ἴσον δικαίωμα ἐπιτηρήσεως ἐπὶ τῶν ἰδίων αὐτῶν ὁμοεθνῶν, καὶ οὗτοι θέλουν ἠμπορεῖ νὰ προστρέχωσιν ἐλευθέρως εἰς τὴν διαιτητήριον δικαιοδοσίαν τῶν Προξένων των, κατὰ τὰς δίκας καὶ διαφορὰς, ὅσαι θέλουν ὑπάρχει μόνον μεταξύ των, τάς τε πολιτικὰς καὶ τὰς ἐμπορικάς.
Αἰ διαφοραὶ καὶ αἱ δίκαι, αἵτινες ἐπὶ πολιτικῶν καὶ ἐμπορικῶν ἀντικειμένων ἐνδέχεται νὰ γεννῶνται εἰς τὴν Ἑλλάδα, μεταξὺ τῶν ὑπηκόων τῶν δύο Δυνάμεων, ἢ καὶ μεταξὺ ὑπηκόων Ὀθωμανῶν, καὶ ὑπηκόων ξένων, καὶ ἐναλλάξ, αἱ διαφοραὶ καὶ αἱ δίκαι,
