προϊόντων τῆς γῆς καὶ τῆς βιομηχανίας καὶ τῶν δύο Ἐπικρατειῶν, ἢ ὅλων τῶν πραγματειῶν, ὁποιουδήποτε εἴδους ἢ προερχομοῦ καὶ ἂν ἦναι, ὑπαρχουσῶν ἐπὶ πλοίων ἀμφοτέρων τῶν τόπων, καὶ ἀνηκουσῶν εἰς ὑπηκόους τοῦ ἑνὸς ἢ τοῦ ἄλλου τῶν συνθηκολογούντων μερῶν, ἢ φερομένων διὰ ξηρᾶς ἢ θαλάσσης ἀπὸ ἄλλους τόπους ἀπὸ ὑπηκόους αὐτῶν, εἴτε διὰ νὰ πωληθῶσιν εἰς τὸ ἐσωτερικόν, εἴτε διὰ νὰ μεταφερθῶσιν εἰς ἄλλους τόπους.
«Ἄρθρ. 16. Θέλουν ἐξαιρεθῆ ἀπὸ τὸν γενικὸν κανόνα τοῦ προηγηθέντος ἄρθρου μερικὰ προϊόντα τῆς γῆς καὶ τῆς βιομηχανίας τοῦ ἑνὸς καὶ τοῦ ἄλλου Κράτους, τὰ ὁποῖα διὰ τὸ γειτνιάζον τῶν παραλίων καὶ διὰ τὴν ταὐτότητα τῶν ποιοτήτων ἠδύναντο νὰ φέρωσιν εἰς συναγωνισμὸν τὴν ἐντόπιον βιομηχανίαν καὶ γεωργίαν. Ἕκαστον τῶν δύο Ὑψηλῶν συνθηκολογούντων μερῶν ἐπιφυλάττεται τὸ δικαίωμα νὰ δεχθῇ ὡς πρὸς τὰ εἴδη ταῦτα εἴτε ἀμέσως εἴτε ἀκολούθως, τοιαῦτα μέτρα ἢ περιορισμούς, τοὺς ὁποίους ἤθελε κρίνει συμφέροντας, μὲ τὴν ὑποχρέωσιν τοῦ νὰ ἀναγγέλλῃ εἰς τὸ ἄλλο τὸ μέτρον τὸ ὁποῖον θέλει δεχθῆ, ἓν ἔτος πρὸ τῆς ἐφαρμογῆς του. Συναπεφασίσθη συγχρόνως, ὅτι οἱ ἐπίτροποι, οἵτινες θέλουν ἀναλάβει τὴν σύνταξιν τῆς Διατιμήσεως, νὰ συντάξωσιν ἰδιαιτέρως καὶ τὸν κατάλογον ἐκείνων τῶν προϊόντων τῆς γῆς καὶ τῆς βιομηχανίας τῶν δύο τόπων, τὰ ὁποῖα θέλουν θεωρηθῆ ὡς ὑπαγόμενα εἰς τὴν κατηγορίαν τῶν ἀνωτέρω εἰδῶν.
«Ἄρθρ. 17. Τὰ δύο Ὑψηλά συνθηκολογοῦντα μέρη ἀπεφάσισαν νὰ ὀνομάσωσιν ἐπιτρόπους ἐπὶ τούτου διὰ νὰ κανονίσωσιν ὅσον ἐνδέχεται ταχύτερον ἐπὶ τῶν ἄνω μνημονευθεισῶν πράξεων μίαν γενικὴν διατίμησιν δι’ ὅλας τὰς εἰσαγομένας ἢ ἐξαγομένας πραγματείας διὰ τῶν Ἑλλήνων ἐμπόρων, καθὼς τοῦτο γίνεται μεταξὺ τῆς Ὑψηλῆς Πόρτας καὶ τῶν Δυνάμεων τῆς Εὐρώπης.
Ἐν τοσούτῳ τὰ δικαιώματα τοῦ τελωνείου ἐπὶ τῶν εἰσαγομένων καὶ ἐξαγομένων πραγματειῶν διὰ τῶν ὑπηκόων Ἑλλήνων θέλουν πληρώνεσθαι κατὰ τὴν ἀξίαν των, καὶ ἐὰν συμβῇ καμμία διαφιλονείκισις ὡς πρὸς τὸν προσδιορισμὸν τῆς ἀξίας μεταξὺ τῶν τελωνῶν καὶ τῶν ἐμπόρων, τὸ τελωνεῖον θέλει πληρωθῇ εἰς εἴδη.
