ὅτι τὸ ἀκτοπλοϊκὸν ἐμπόριον, συνιστάμενον ἐκ προϊόντων ἐντοπίων ἢ ξένων, στελλομένων ἀπὸ ἕνα εἰς ἄλλον λιμένα μιᾶς τῶν δύο Ἐπικρατειῶν, δύναται νὰ γίνεται ἐλευθέρως διὰ τῶν πλοίων καὶ τῶν ὑπηκόων καὶ τῶν δύο τόπων ἐπὶ συμφωνίᾳ τοῦ νὰ καθυποβάλλωνται εἰς τὰς αὐτὰς ὑποχρεώσεις καὶ νὰ πληρόνωσι τὰ αὐτὰ δικαιώματα, εἰς τὰ ὁποῖα ὑπόκεινται καὶ τὰ πλοῖα τῶν μᾶλλον εὐνοουμένων αὐτοχθόνων.
«Ἄρθρ. 12. Οἱ ἔμποροι ἑνὸς τῶν δύο Ὑψηλῶν συνθηκολογούντων μερῶν, καὶ οἱ σύντροφοί των, οἵτινες θέλουν ἀγοράζει εἰς τὴν Ἐπικράτειαν τοῦ ἄλλου ἓν ὁποιονδήποτε πρᾶγμα προϊὸν τῆς γῆς αὐτοῦ ἢ τῆς ἐσωτερικῆς του βιομηχανίας ἐπὶ σκοπῷ νὰ τὸ πωλήσωσι καὶ πάλιν διὰ τὴν κατανάλωσιν τοῦ ἰδίου τούτου τόπου, θέλουν πληρώνει καὶ κατὰ τὴν ἀγορὰν καὶ κατὰ τὴν πώλησιν, τὰ αὐτὰ δικαιώματα, τὰ ὁποῖα πληρόνονται εἰς παρομοίας περιστάσεις ἀπὸ τοὺς αὐτόχθονας ὑπηκόους τοὺς μᾶλλον εὐνοουμένους ἐξ ἐκείνων, οἵτινες μετέρχονται τὸ ἐσωτερικὸν ἐμπόριον.
«Ἄρθρ. 13. Οἱ ὑπήκοοι καὶ τῆς μιᾶς καὶ τῆς ἄλλης Δυνάμεως θέλουν ἠμπορεῖ ἐλευθέρως νὰ ἀγοράζωσι καὶ νὰ πραγματεύωνται εἰς ὅλα τὰ μέρη καὶ τῶν δύο Ἐπικρατειῶν πραγματείας φερομένας, ἀπὸ ξένους τόπους, πληρόνοντες τὰ αὐτὰ δικαιώματα, εἰς ἃ ὑπόκεινται εἰς παρομοίας περιπτώσεις καὶ οἱ ὑπήκοοι τῶν πλέον εὐνοουμένων Δυνάμεων.
«Ἄρθρ. 14. Οἱ ἔμποροι τοῦ Ἑλληνικοῦ Βασιλείου εἰς τὴν Τουρκίαν καὶ οἱ τῆς Ὑψηλῆς Πόρτας εἰς τὴν Ἑλλάδα θέλουν ἀπολαύει ὡς πρὸς τὴν ἐλευθερίαν τοῦ ἀγοράζειν, τοῦ μεταφέρειν καὶ τοῦ ἐπιβιβάζειν ἀποφασιστικῶς ἐπὶ πλοίων προϊόντα τοῦ τόπου καὶ τῆς ἐσωτερικῆς βιομηχανίας, προσδιωρισμένα δι’ ἐξαγωγήν, τῶν αὐτῶν προνομίων, ἐλευθεριῶν, καὶ μεταχειρίσεως, καὶ θέλουν ἐπὶ τούτῳ πληρώνει τὰ αὐτὰ δικαιώματα ὡς καὶ οἱ ὑπήκοοι τῶν μᾶλλον εὐνοούμενων ἐθνῶν.
«Ἄρθρ. 15. Θέλουν ἐπίσης ἀπολαύει τῶν αὐτῶν προνομίων, ἐλευθεριῶν καὶ μεταχειρίσεως, καὶ θέλουν πληρώνει τὰ αὐτὰ δικαιώματα ὡς καὶ οἱ ὑπήκοοι τῶν πλέον εὐνοουμένων ἐθνῶν, καὶ κατὰ τὴν παραδοχὴν καὶ τὴν εἰσαγωγὴν εἰς ἀμφότερα τὰ Κράτη
