φανῇ ἀναγκαία, αἱ ἐγχώριαι Ἀρχαὶ ὀφείλουν νὰ προσκαλῶσι τὸν Πρόξενον ἢ Ὑποπρόξενον, εἰς τὴν δικαιοδοσίαν τοῦ ὁποίου ὑπάγεται τὸ πλοῖον, διὰ νὰ παρασταθῇ εἰς τὴν ἐπίσκεψιν δι’ ἑνὸς ἐπίτηδες ἀπεσταλμένου του· εἰς μόνην δὲ περίπτωσιν ἀπαρνήσεως ἐκ μέρους τοῦ Προξένου, ἢ εἰς ἀπουσίαν τοιούτου Ἐθνικοῦ Πράκτορος ἡ ἐπίσκεψις θέλει γίνεσθαι δνὰ μόνης τῆς συνδρομῆς τῆς ἐγχωρίου Ἀρχῆς, ἀλλὰ πάντοτε μὲ τὴν τάξιν καὶ τὸ ἀπαιτούμενον σέβας.
«Ἄρθρ. 7. Τὰ εἰς τὸ προηγούμενον ἄρθρον ὁρισθέντα, περὶ τῆς ἐπισκέψεως τῶν πλοίων, θέλουν ἐπίσης ἐφαρμοσθῆ καὶ εἰς τὰ Ἑλληνικὰ ἐμπορικὰ πλοῖα, φορτωμένα ἢ εὔκαιρα, τὰ ὁποῖα θέλουν διαβαίνει ἀπὸ τὸ Αἰγαῖον Πέλαγος εἰς τὴν Εὔξεινον Πόντον καὶ ἐναλλάξ· ἄλλως θέλουν αὐτὰ ἀπολαύει τῆς αὐτῆς ἐλευθερίας καὶ μεταχειρίζεσθαι ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς ὅροις, ὡς καὶ τὰ τῶν φιλικῶν Δυνάμεων.
«Ἄρθρ. 8. Τὰ πλοῖα τῶν ὑπηκόων ἑκάστου ἐκ τῶν συνθηκολογούντων Ὑψηλῶν μερῶν, δὲν θέλουν πληρώνει εἰς τοὺς λιμένας καὶ τοὺς ὅρμους τοῦ ἄλλου, εἰμὴ τὰ δικαιώματα, εἰς τὰ ὁποῖα ὑποβάλλονται, ἢ θέλουν ὑποβάλλεσθαι τὰ πλοῖα τῶν ἄλλων ἐθνῶν τῶν πλέον εὐνοουμένων.
«Ἄρθρ. 9. Ἐὰν πλοῖον Ἑλληνικὸν ἢ Ὀθωμανικὸν ναυαγήσῃ εἰς τοὺς λιμένας ἢ τὰ παράλια τῶν δύο Ἐπικρατειῶν, θέλει χορηγεῖσθαι πρὸς αὐτὸ πᾶσα δυνατὴ συνδρομή, καὶ διὰ τὴν διατήρησιν τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν πραγμάτων, καὶ διὰ τὴν ἀσφάλειαν τῶν διασωθέντων εἰδῶν, τὰ ὁποῖα, μετὰ τὴν ἀφαίρεσιν ἢ τὴν πληρωμὴν τῶν ἐξόδων, ἅτινα ἔγειναν διὰ τὴν διάσωσιν, θέλουν παραδίδεσθαι, εἰς τὸν ἀνήκοντα πλησιέστερον Πρόξενον, χωρὶς νὰ ὑποβληθῶσιν εἰς κανὲν δικαίωμα, ἐκτὸς μόνον ἐὰν πωληθῶσι διὰ τὴν ἐπιτόπιον κατανάλωσιν.
«Ἄρθρ. 10. Οἱ ἔμποροι τοῦ Ἑλληνικοῦ Βασιλείου εἰς τὴν Ἐπικράτειαν τῆς Α. Μ. του, καὶ οἱ τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας εἰς τὴν Ἑλλάδα, δὲν θέλουν κατ’ οὐδὲν ἐνοχλεῖσθαι εἰς τὰς ἐμπορικάς των ὑποθέσεις διὰ τὰς ὁποίας θέλουν δύνασθαι νὰ μεταχειρίζωνται μεσίτας παντὸς ἔθνους.
«Ἄρθρ. 11. Συναποφασίζουν τὰ συνθηκολογοῦντα Ὑψηλὰ μέρη,
