Σελίδα:Ιστορία του Όθωνος Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862).pdf/156

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
156
ΙΣΤΟΡΙΑ

Διὰ τῆς διαγωγῆς αὐτοῦ ταύτης ὁ Ὄθων ἐζήτει νὰ συγκρατῇ ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ τὴν ὅλην τῆς χώρας διοίκησιν, ἀλλ’ ὡς ὢν ἀνεπιτήδειος πρὸς τοῦτο καθίστατο, ἡμέρᾳ τῇ ἡμέρᾳ μισητὸς μᾶλλον ἢ ἰσχυρός, ἀφ’ ὅσον δὲ τὰ τῆς Ἑλλάδος ἔβαινον ἐπὶ τὰ χείρω, ἐπὶ τοσοῦτον ἡ δυσαρέσκεια τοῦ λαοῦ, ὑπὸ τῆς ἀντιπολιτεύσεως ὑποκινουμένου, ηὔξανεν ἐπὶ μᾶλλον κατά τε τῆς κυβερνήσεως ταύτης καὶ τοῦ προέδρου αὐτῆς, τοῦ βασιλέως.

Ἀλλὰ οὐ μόνον τῷ ἑλληνικῷ λαῷ ἦτο μισητὴ ἡ κυβέρνησις αὕτη ἀλλὰ καὶ ἥκιστα εὐάρεστος τῇ Ἀγγλίᾳ καὶ τῷ πρεσβευτῇ αὐτῆς Λάϊενς, ἅτε συγκροτουμένη ὑπ’ ἀνδρῶν φιλίως μᾶλλον πρὸ τὴν Ρωσίαν διακειμένων. Ἰδίᾳ ὁ Ζωγράφος, ὁ τέως ἐν Κωνσταντινουπόλει πρεσβευτής, ἐθεωρεῖτο ἔχθιστος ὑπὸ τῆς ἀγγλικῆς πολιτικῆς· διὸ καὶ κατ’ αὐτοῦ ἐστράφη πᾶσα ἡ ἀντιπολίτευσις, τὰ πάντα μηχανευθεῖσα ἵνα ἐπιτύχῃ τὴν ταχεῖαν αὐτοῦ καταστροφήν.

Οὐχ ἧττον ὅμως ἡ νέα κυβέρνησις ὀλίγας μετὰ τὸν σχηματισμὸν αὐτῆς ἡμέρας ἐδημοσίευσε νόμον περὶ παραχωρήσεως ἐθνικῶν γαιῶν πρὸς τοὺς φαλαγγίτας (1 Ἰανουαρίου 1838). Τῇ 20ῃ Μαΐου 1834 εἶχεν ἐκδοθῆ βασιλικὸν διάταγμα περὶ παραχωρήσεως ἐθνικῶν γαιῶν πρὸς τοὺς ἐν ἐνεργείᾳ ἐνδεεῖς ἀξιωματικοὺς τοῦ στρατοῦ, ὁ νέος νόμος, ἀφ’ ἑνὸς μὲν ἐσκόπει τὴν ἐπέκτασιν καὶ ἐπὶ τῶν φαλαγγιτῶν τοῦ αὐτοῦ πλεονεκτήματος, ἀφ’ ἑτέρου δὲ τὴν ἐλάττωσιν τοῦ ἀριθμοῦ αὐτῶν. Διότι κατὰ τὸν νόμον τοῦτον: «πᾶς ἀξιωματικὸς τῆς φάλαγγος, παραιτούμενος τοῦ μισθοῦ αὐτοῦ ἠδύνατο νὰ λάβῃ πλήρη ἰδιοκτησίαν, γῆν ἢ κτῆμά τι φθαρτόν, ἀξίας τοῦ πενταπλασίου τοῦ ἐτησίου αὐτοῦ μισθοῦ, ἐπὶ πλέον δὲ καὶ χρηματικὴν ποσότητα ἴσην πρὸς τὸν μισθὸν ἑνὸς ἔτους, πληρωτέαν εἰς εἰκοσιτέσσαρας μηνιαίας δόσεις, ἐκτὸς ἐὰν ἤθελε καὶ τὴν ποσότητα ταύτην νὰ λάβῃ εἰς γαίας κτλ.»

Μετὰ ταῦτα καθώρισεν ἡ νέα κυβέρνηοις τὰ τῆς ἐθνικῆς ἑορτῆς θεσπίσασα τοιαύτην τὴν ΚΕ′ Μαρτίου, ὡς ἐπέτειον τῆς ἐπισήμου ἀνακηρύξεως τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821, ἥτις καὶ τελεῖται μέχρι σήμερον. Τὸν καθαρισμὸν τοῦτον τινὲς τῶν ἱστορικῶν κατέκριναν εἰπόντες, ὅτι καὶ πρὸ τῆς 25 Μαρτίου ἐγένοντο ἐπαναστατικά τινα γεγονότα, ἀλλ’ ἕνεκεν ὅμως τῶν κατ’ αὐτὴν συντελεσθέντων, ἀποτελεῖ