Σελίδα:Ιστορία του Όθωνος Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862).pdf/154

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
154
ΙΣΤΟΡΙΑ

νὰ χαίρῃ βλέπων ἑαυτὸν διηνεκῶς ὑβριζόμενον αἰσχρότατα ἐν ἐφημερίσιν ἐκδιδομέναις ἐν τῇ χώρᾳ τοῦ υἱοῦ, ὅτε μία λέξις αὐτοῦ, ἔχοντος καὶ δικαίωμα καὶ τὴν δύναμιν, θὰ ἤρκει ὅπως τεθῇ τέρμα· τοιαύτη ἐλευθεροτυπία ἀποπλανᾷ τὴν κοινὴν γνώμην καὶ ὑποσκάπτει, ἐπὶ τέλους, τὸν θρόνον»

Ἀλλ’ ὅμως μεθ’ ὅλας τὰς αὐστηρότητας αὐτοῦ ὁ νόμος οὗτος δὲν κατώρθωσε νὰ περιστείλῃ τὸ ἀχαλίνωτον τοῦ τύπου ὑβρίζοντος ἀσυστόλως πολλὰ ἀνώτερα ξένα πρόσωπα καὶ τοῦτο καταφαίνεται ἔκ τινος ἄλλης ἐπιστολῆς:

«Ἡ ἀκολασία τοῦ τύπου ἐν τῷ βασιλείῳ σου δὲν ἔπαυσε, περιττὸν δὲ κρίνω νὰ σοὶ παραστήσω τίνα κακὴν ἐντύπωσιν ἐμποιεῖ εἰς τὸν ρῶσον αὐτοκράτορα νὰ βλέπῃ ἑαυτὸν ὑβριζόμενον ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ προσφιλεστάτου υἱοῦ του, τίνα κακὴν ἐντύπωσιν ἐμποιεῖ εἰς ἐμὲ ὅτι ἐπιτρέπεις νὰ λοιδορῆται ὁ πρεσβύτερος ἀδελφός σου εἰς χώραν ἧς εἶσαι μονάρχης ἀπεριόριστος.

«Μὴ δυσαρεστεῖσαι ἐὰν καὶ πάλιν κάμνω λόγον περὶ τῆς ἐλευθερίας ἢ μᾶλλον ἀκολασίας τοῦ τύπου. Ἄφες τὰς ἐφημερίδας νὰ ἐξακολουθήσωσιν ὑποσκάπτουσαι ἀλληλοδιαδόχως πᾶσαν κρηπῖδα τοῦ θρόνου καὶ ἀποστεροῦσαί σε πάσης ἐμπιστοσύνης. Εἴθε νὰ μὴ ἦναι ἡ φωνή μου φωνὴ Κασσάνδρας!»

Ὁ βασιλεὺς ὡς ἐκ τῆς ἐγερθείσης κατακραυγῆς διὰ τὴν δημοσίευσιν τοῦ νόμου τούτου κατὰ τῶν μελῶν τοῦ ὑπουργείου, προέβη ἡμέρας τινὰς μετὰ ταῦτα (29 Νοεμβρίου) εἰς τροποποίησιν τοῦ Ὑπουργείου. Καὶ ὁ μὲν Α. Πολυζωΐδης, γραμματεὺς ἐπὶ τῶν Ἐσωτερικῶν, διωρίσθη σύμβουλος τῆς Ἐπικρατείας καὶ ἀντιπρόεδρος τοῦ Ἀρείου Πάγου τῇ 29 Νοεμβρίου, τοῦ Γ. Γλαράκη διορισθέντος γραμματέως ἐπὶ τῶν Ἐσωτερικῶν καὶ τῶν Ἐκκλησιαστικῶν, τῇ δὲ 8ῃ Δεκεμβρίου ἐγένετο δεκτὴ ἡ παραίτησις τοῦ Ρούδαρτ καὶ διωρίσθη γραμματεὺς ἐπὶ τῶν Ἐξωτερικῶν καὶ τοῦ Βασιλικοῦ οἴκου ὁ ἐν Κωνσταντινουπόλει πρεσβευτὴς Κ. Ζωγράφος μέχρι τῆς ἀφίξεως τοῦ ὁποίου ἀνεπλήρου αὐτὸν ὁ Α. Πάϊκος καὶ τέλος τῇ 23ῃ Δεκεμβρίου, παυθέντος τοῦ ἐπὶ τῶν Οἰκονομικῶν γραμματέως Ν. Μπόταση, διωρίσθη ὁ Γ. Σπανιολάκης, τέως γενικὸς ταμίας τοῦ βασιλείου.