καταβάλωσι τὰ θεμέλια ἑνὸς φιλοσοφικοῦ διδασκαλείου διὰ τὸν ὀργανισμὸν τοῦ ὁποίου θέλουν διευθύνει τὰς προτάσεις των πρὸ τοῦ τέλους τῆς α′ ἑξαμηνίας.»
Τῇ 26ῃ Ἀπριλίου ὡρίσθη ἡ ἔναρξις τῶν μαθημάτων τοῦ Πανεπιστημίου καὶ τῇ 3ῃ Μαΐου 1837, ἐνοικιασθείσης τῆς μᾶλλον εὐρυχώρου οἰκίας τῆς συνοικίας Πλάκας, τῆς τοῦ Κλεάνθους, ἐγένετο ἡ ἐπίσημος ἔναρξις τοῦ Πανεπιστημίου, μεταβάντος ἐφίππου τοῦ βασιλέως καὶ παρισταμένων ἐν σώματι τῶν συμβούλων τῆς Ἐπικρατείας, τῶν γραμματέων, τῶν μελῶν τοῦ διπλωματικοῦ σώματος καὶ πασῶν τῶν τε πολιτικῶν καὶ στρατιωτικῶν ἀρχῶν τῆς πρωτευούσης. Ὁ ἐπίσκοπος Ἀττικῆς ηὐλόγησε τὴν τελετήν, τοῦ βασιλέως Ὄθωνος δὶς δακρύσαντος ἐκ συγκινήσεως, ὁ πρῶτος πρύτανις Κ. Σχινᾶς ἔλεξε βραχέα τινα πρόσφορα τῇ περιστάσει, οἱ σχολάρχαι (κοσμήτορες) τῶν τεσσάρων σχολῶν Ν. Βάμβας τῆς Φιλοσοφικῆς. Μ. Ἀποστολίδης τῆς Θεολογικῆς, Γ. Ράλλης τῆς Νομικῆς καὶ Λευκίας τῆς Ἰατρικῆς ὡμίλησαν μακρότερον, ὡρκίσθησαν οἱ διορισθέντες καθηγηταὶ καὶ οὕτως ἐπεσφραγίσθη διὰ ζητωκραυγῶν ὑπὲρ τοῦ βασιλέως ἱδρυτοῦ ἡ συγκινήσασα πάντας ἀπέριττος αὕτη τελετὴ τοῦ πρώτου μετὰ τὴν ἐπὶ Ἰουστινιανοῦ (529 Μ. Χ.) διαλυθεῖσαν φιλοσοφικὴν σχολὴν τῶν Ἀθηνῶν, ἀνωτάτου ἐκπαιδευτηρίου.
Ἐγένοντο ἀπὸ τῆς 10–26 Μαΐου εἰσαγωγικά τινα μαθήματα καὶ ἀπὸ τοῦ φθινοπώρου ἤρξαντο παραδόσεις τινὲς ὑπὸ πάντων τῶν καθηγητῶν: Κ. Κοντογόνου, Γ. Γενναδίου, Μ. Ἀποστολίδου, Α. Λευκίου, Δ. Μαυροκορδάτου, Ι. Βούρου, Ν. Βάμβα, Κ. Νέγρη, Ἑρ. Οὔλριχ, Αἰμ. Χέρτσογ, Γ. Ράλλης, Κ. Σχινᾶ, Γ. Φέδερ, Δ. Φράας, Λ. Ρός, Ι. Σούτσου κτλ. Συνέστη γραφεῖον, συνετάχθη μητρῷον τῶν ἐγγραφομένων φοιτητῶν, ὀλιγίστων τότε ὄντων, (52 φοιτητῶν καὶ 75 ἀκροατῶν), ἱδρύθη ἀρχεῖον καὶ ἐν γένει παρεσκευάζοντο τὰ πάντα πρὸς κανονικὴν λειτουργίαν τοῦ ἀνωτάτου ἐκείνου τῶν Μουσῶν καθιδρύματος. Μετὰ παρέλευσιν διετίας ἐπετεύχθη καὶ ἡ ἔναρξις τῆς οἰκοδομῆς.
Τῇ 1ῃ Δεκεμβρίου 1838 ὁ δεύτερος πρύτανις Γ. Ράλλης ἀπηύθυνεν ἐπίκλησιν πρὸς τοὺς ἁπανταχοῦ Ἕλληνας καὶ φιλέλληνας πρὸς συλλογὴν βιβλίων χάριν τῆς ἱδρυθείσης βιβλιοθήκης τοῦ Πανεπιστημίου καὶ ὀργάνων τῆς φυσικῆς ἐπιστήμης, τῇ δὲ 26 Ἰα-
