Σελίδα:Ιστορία του Όθωνος Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862).pdf/139

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
13[9]
ΟΘΩΝΟΣ

γαλολίμνης τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ὁ ἀσυνείδητος πλοίαρχος ἀπέκρυψε βεβαιώσας εὐόρκως ὅτι ναύτης τις Ἀνδρέας Στέριος, κατὰ τὸν πλοῦν, ἐπνίγη πεσὼν ἐκ τοῦ ἱστοῦ τοῦ πλοίου, ἕτερος δὲ ναύτης ὁ Ἰωάννης Κατζαράπης ἠσθένησε τῇ 24 Μαρτίου, ἐν τῷ λιμένι τοῦ Πόρου ἐκ μέθης. Ἀλλ’ εἰ καὶ ἀποθανόντος, τῇ 5 Ἀπριλίου, τοῦ δῆθεν ἐκ μέθης νοσήσαντος ναύτου, πάντες ἐταράχθησαν, ὁ ἰατρὸς ὅμως τοῦ ναυστάθμου Βερναρδῆς ἄνθρωπος ἀμαθέστατος καὶ ἀπειρότατος, κατὰ τὸν διακεκριμένον ἰατρὸν Π. Κ. Ἠπίτην, ἐβεβαίωσεν, ὅτι ὁ ἀσθενὴς ἀπέθανεν ἐξ ἄλλης νόσου. Ἐκ τῆς ψευδοῦς ταύτης πιστώσεως ἀναλαβόντες θάρρος οἱ κάτοικοι τοῦ Πόρου συνεκοινώνουν ἀδεῶς πρός τε ἀλλήλους καὶ πρὸς τὸ πλήρωμα τοῦ πλοίου, ὅπερ διαμένον παρὰ τὸ λοιμοκαθαρτήριον ἦτο ἐγγύτατα τοῦ τε ὑγειονομείου καὶ τῶν οἰκιῶν τοῦ χωρίου. Διεχωρίζετο δὲ τὸ λοιμοκαθαρτήριον τῆς ἀκτῆς διὰ σεσηπυΐας κιγκλίδος ᾗ προσεπέλαζον καὶ ἐκοινώνουν ἀλλήλοις οἵ τε ἐκ τῆς νήσου καὶ οἱ ἐκ τῆς θαλάσσης. Ἡ ἐπικοινωνία δ’ ἐγίνετο, ἡμέρᾳ τῇ ἡμέρᾳ, ἔτι μείζων· διότι πανταχόθεν συνέρρεον, ὅπως παραστῶσνι ἐν τοῖς ναοῖς, κατὰ τὴν ἑβδομάδα τῶν παθῶν τοῦ Χριστοῦ, καὶ ἑορτάσωσι τὸ Πάσχα. Ἐντεῦθεν τὸ νόσημα ὁσημέραι (ἀπὸ τῆς 10 Ἀπριλίου) ἐγίνετο χαλεπώτερον. Οὐδὲν ἧττον ἐπεκοινώνουν οἱ ἄνθρωποι ἀφόβως, τοῦ ἰατροῦ Βερναρδῆ βεβαιοῦντος, ὅτι οἱ ἐν τῷ μεταξὺ ἀποθνήσκοντες οὐχὶ ἐκ πανώλους ἀπέθνησκον, μέχρις οὗ (21 Ἀπριλίου), αἴφνης ἀποθανόντος καὶ τοῦ Κωνσταντῆ Χασάφτη, ὁ λιμὴν ἀπεκλείσθη καὶ οἱ ἄνθρωποι φοβηθέντες ἤρξαντο νὰ διασκορπίζωνται καὶ μάλιστα ὅτε (24 τοῦ αὐτοῦ) οἱ εἰς Πόρον ἀποσταλέντες ἰατροὶ Τομπακάκης καὶ Δουμὸν ἠνάγκασαν ἀπανθρώπως τὸν ταλαίπωρον Τζέλιον ἵνα σύρῃ αὐτὸς τὸ πτῶμα τῆς ἐκ πανώλους ἀποθανούσης συμβίου αὐτοῦ, ἧς τὸν ἀποτρόπαιον ἑλκυθμὸν δίκην Ἕκτορος περιγράφει οὐτωσὶν ὁ Ἠπίτης: «Τὴν αὐτὴν ἡμέραν (24 Ἀπριλίου) ἀπέθανεν ἡ γυνὴ τοῦ Τζέλιου, τῆς ὁποίας τὸν ἄνδρα ἐβίασαν νὰ τὴν δέσῃ μὲ μακρὺ σχοινίον ἀπὸ τὸν λαιμὸν καὶ νὰ τὴν σύρῃ ἀπὸ τὰ ὕψη τοῦ ὀρεινοῦ καὶ βραχώδους Πόρου εἰς τὸν αἰγιαλόν. Τὸ αἷμα, ὁ ἰχὼρ καὶ ὁ ἐγκέφαλος ἐξελθὼν ἀπὸ τὸ εἰς τὸ τράβιγμα κτυπούμενον εἰς τοὺς λίθους κρανίον ἐσημάδευσαν σχεδὸν ὅλην τὴν ὁδὸν ἕως εἰς τὸν αἰγιαλόν.