ἐπὶ τῆς Δικαιοσύνης ὁ Πάϊκος. Ὡς ἐπίμετρον δὲ διεδόθη, ὅτι ὁ νέος πρωθυπουργὸς ἦτο ἄκρος φίλος τῆς αὐστριακῆς πολιτικῆς, πολιτικῆς ὅλως ἀγνώστου ἐν Ἑλλάδι καὶ μισητῆς ἕνεκεν τῶν προδοτικῶν, κατὰ τὴν Ἐπανάστασιν, κατὰ τοῦ ἀγῶνος ἡμῶν τάσεων τῶν Αὐστρικῶν, προδοσάντων τοὺς ἀρχηγοὺς τῆς παλιγγενεσίας τοῦ Ἔθνους.
Ὅτι δ’ ἦτο ὀπαδὸς τῆς αὐτριακῆς πολιτικῆς φαίνεται καὶ ἐκ τούτου, ὅτι μετέβη πρὸ τῆς εἰς Ἀθήνας καθόδου αὐτοῦ εἰς Βιέννην καὶ ἔλαβε πολύωρον περὶ τῶν ἑλληνικῶν πραγμάτων συνέντευξιν μετὰ τοῦ πρίγκηπος Μέττερνιχ· τοῦτο γνωσθὲν διὰ τῶν ἀγγλικῶν ἐφημερίδων ἐπηύξησεν ἐπὶ μᾶλλον τὴν δυσπιστίαν τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, ἐντέχνως διερεθιζομένου κατὰ τοῦ Ρούδαρτ, ὑπὸ τοῦ Λάϊενς τότε ἐν Ἀθήναις πρεσβευτοῦ τῆς Ἀγγλίας, ἣν ἡ πτῶσις τοῦ Ἄρμανσβεργ, τοῦ τυφλοῦ ὀργάνου τῆς ἀγγλικῆς πολιτικῆς, ἐξώργισε τὰ μέγιστα καὶ νῦν ἔθηκεν εἰς ἐνέργειαν πάντα τὰ μέσα, ἅπερ μετεχειρίσθη καὶ κατὰ τοῦ ἀειμνήστου κυβερνήτου Καποδίστρια.
Τὸ σύνταγμα, αἱ πολιτικαὶ ἐλευθερίαι, τὰ δικαιώματα τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ εἶχον λησμονηθῆ ὑπὸ τῶν Ἄγγλων πολιτικῶν διατελοῦντος ἐν τῇ ἐξουσία τοῦ Ἄρμανσβεργ μόλις ὅμως οὗτος ἀπεβλήθη τῆς ἀρχῆς, ὁ ἐν Ἀθήναις πρεσβευτὴς Λάϊενς ἐξῆλθεν ἀνὰ τὰς ὁδοὺς καὶ διεκήρυττε τὰς ἀρχὰς τῶν συνταγματικῶν ἐλευθεριῶν. Ὁ δὲ λόρδος Πάλμερστον ἐπανελάμβανε πρὸς τὸν πρεσβευτὴν τῆς Ἑλλάδος ἐν Λονδίνῳ Σπ. Τρικούπην ὅτι: θέλομεν Σύνταγμα ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος.
Αἱ αἴθουσαι τῆς ἐν Ἀθήναις ἀγγλικῆς πρεσβείας ἐγένοντο τὸ ἐντευκτήριον πάντων τῶν δυσηρεστημένων, οἵτινες ἑμυοῦντο τὰ δόγματα τῶν πολιτικῶν ἐλευθεριῶν. Καὶ αὐτὴ δὲ ἡ ἱστορικὴ ναυαρχὶς τοῦ Κόδριγκτον «Ἀσία», ἐξ ἧς ἐδόθη ἡ διαταγὴ τῆς ἐν Ναυαρίνῳ ναυμαχίας, κατέπλευσεν εἰς Πειραιᾶ ἵνα ὑπομνήσῃ τοῖς Ἕλλησι τὸν ἀγγλικὸν φιλελληνισμὸν καὶ τῇ 7ῃ Μαρτίου 1837, γενομένου, καταστρεπτικοῦ τινος σεισμοῦ ἐν Ὕδρᾳ, Σπέτσαις Πόρῳ καὶ ἐν ἄλλοις τισὶ μέρεσι, μετὰ σπουδῆς μετέβη εἰς Ὕδραν κομίζουσα βοηθήματα ὑπὲρ τῶν παθόντων. Ὁ πρεσβευτὴς Λάϊενς, λέγει αὐτήκοος καὶ αὐτόπτης μάρτυς, ὁ πλοίαρχος Φίσσερ καὶ οἱ ἀξιω-
