ἀνεχώρησεν ἐξ Ἀθηνῶν τῇ 28ῃ Ἀπριλίου 1836 εἰς Γερμανίαν, ὑπὸ τὴν πρόφασιν μὲν τοῦ νὰ ἐπισκεφθῇ τοὺς γονεῖς αὐτοῦ, πράγματι ὅμως ἵνα τελέσῃ τοὺς γάμους αὐτοῦ. Κατὰ τὸ διάστημα τῆς ἀπουσίας τοῦ βασιλέως ἡ γενικὴ διοίκησις ἀνετίθετο εἰς τὸ ὑπουργικὸν Συμβούλιον καὶ τὸν ἀρχιγραμματέα Ἄρμανσπερ σχεδὸν ἀντιβασιλέα, καὶ ἔχοντα τὴν νικῶσαν ψῆφον ἐν περιπτώσει ἰσοψηφίας τῶν ὑπουργῶν, οὗτος δὲ περιβληθεὶς ἔτι μείζονα δύναμιν τῆς ἐκχωρηθείσης αὐτῷ ἤρξατο κυβερνὼν αὐταρχικῶς, ἐλάχιστα τοὺς συναδέλφους αὐτοῦ συμβουλευόμενος.
Οὕτω διεφώνησε μετὰ τοῦ ἄγγλου στρατιωτικοῦ Γόρδων ἐπὶ γεγονότων τινῶν ἀναφερομένων εἰς τὴν τελευταίαν ἀποστασίαν, ὅστις παραιτηθεὶς ἀπῆλθεν εἰς Ἀγγλίαν· ἐνήργει παρὰ τὴν συμβουλὴν τῶν συναδέλφων αὐτοῦ ὑπουργῶν· ἀπεφάσιζε καὶ ἐξετέλει αὐτοβούλως καὶ ἐξηρέθισε τὰ μέγιστα τὴν δημοσίαν γνώμην ἣν διήγειρον ἐπὶ μᾶλλον τὰ σφοδρὰ ἄρθρα τοῦ τύπου καὶ ἰδίως ἡ Ἀθηνᾶ μετὰ τῆς πρὸ ὀλίγου χρόνου ἀρξαμένης Ἐλπίδος.
Ἡ ἀναχώρησις αὕτη τοῦ βασιλέως ἐνέβαλεν εἰς σκέψεις τοὺς πάντας καὶ οἱ πάντες διερώτων ἀλλήλους πρὸς τί ἡ ἐκ τῆς χώρας ἀπομάκρυνσις τοῦ βασιλέως, ἐν ἡμέραις ἀνωμαλιῶν, τῶν βασιλικῶν στρατευμάτων ἐστρατοπευδεμένων ἔτι ἐν τοῖς μεθορίοις πρὸς ἀπόκρουσιν πάσης νέας ἐκ τοῦ ὀθωμανικοῦ εἰσβολῆς τῶν εἰς αὐτὸ καταφυγόντων ἀνταρτῶν.
Αὐτὰ ταῦτα τὰ μέλη τοῦ ὑπουργείου οὐδὲν ἐγίνωσκον νὰ εἴπωσι θετικόν· ἀορίστως μόνον ἐγίνωσκον, ὅτι προὔκειτο περὶ πιθανοῦ τοῦ βασιλέως γάμου, ἀλλ’ οὔτε περὶ τῆς ἐκλεχθείσης ἢ ἐκλεχθησομένης πριγκιπίσσης ὑπὸ τοῦ Ὄθωνος ὡς συζύγου καὶ βασιλίσσης τῆς Ἑλλάδος, οὔτε περὶ τοῦ τόπου καὶ χρόνου τῆς τελέσεως τοῦ γάμου εἶχε γνῶσίν τινα.
Τὸ τοιοῦτο βεβαίως ἦτο ἄτοπον· διότι οὐδαμῶς ὁ Ὄθων ἐδικαιοῦτο, ἅτε βασιλεὺς τῆς Ἑλλάδος, νὰ συνάψῃ γάμον, ἐν ἀγνοίᾳ τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ καὶ τῶν πολιτικῶν αὐτοῦ ἀνδρῶν, περὶ τοῦ προσώπου τῆς μελλούσης βασιλίσσης.
Πατὴρ καὶ υἱὸς, ὡς λέγει ὁ κ. Κυριακίδης, ὡς ἂν ἦσαν ἁπλοῖ γαιωκτήμονες τῆς Ἑλλάδος, συνδιεσκέψαντο, ἀπεφάσισαν καὶ ἐξε-
