Σελίδα:Ιστορία του Όθωνος Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862).pdf/120

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
120
ΙΣΤΟΡΙΑ

Τῇ 25ῃ Ἰανουαρίου 1836, ἐπέτειον τῆς εἰς Ἑλλάδα ἀφίξεως τοῦ βασιλέως Ὄθωνος, διὰ λαμπρᾶς τελετῆς κατετέθησαν παρ’ αὐτοῦ τοῦ Λουδοβίκου αὐτοπροσώπως τὰ θεμέλια τῶν σημερινῶν Ἀνακτόρων προσφωνήσαντος τοῦ ὑπουργοῦ Ρίζου, τῇ 15ῃ δὲ Μαρτίου, ἀκολουθοῦντος σύμπαντος τοῦ λαοῦ, κατῆλθεν εἰς Πειραιᾶ καὶ ἐπιβὰς τοῦ ἀγγλικοῦ πλοίου Μήδεια ἀνεχώρησεν ἐν μέσῳ ἀπλέτου καὶ εἰλικρινοῦς συγκινήσεως.

Εἶχε δὲ πρὸ τῆς ἀναχωρήσεως αὐτοῦ ἀποφασισθῇ ὅπως καὶ ὁ Ὄθων ἀναχωρήσῃ εἰς Γερμανίαν, ἅμα τῇ ἀναχωρήσει τοῦ πατρὸς χάριν τῶν γάμων αὐτοῦ, ἀλλὰ τὸ ταξείδιον τοῦ Ὄθωνος ἀνεβλήθη ἐπὶ δύο εἰσέτι μῆνας ἕνεκεν τῆς ἐκρύθμου καταστάσεως τῆς χώρας.

Διότι ἡ ἰσχυρὰ κατὰ τῆς κυβερνήσεως ἀντιπολίτευσις ἡ ἐν Ἀθήναις διὰ λόγων καὶ τῶν ἐφημερίδων, πρὸ πάντων, ἐκδηλουμένη, ἐν ταῖς ἐπαρχίαις ἐξεδηλοῦτο δι’ ἔργων. Οἱ λῃσταὶ, οἵτινες ἐπὶ μακρὸν ἐν Ἑλλάδι μετεῖχον τῆς πολιτικῆς κινήσεως, ἐνεφανίσθησαν φοβερώτεροι. Πανταχοῦ μὲν τῆς Ἑλλάδος, μάλιστα δ’ ἐν τῇ ἐκτὸς τοῦ Ἰσθμοῦ περιεφέροντο οὗτοι οὐχὶ μόνον ἐπὶ τῶν ὀρέων, ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς χωρίοις καὶ ἐπεδείκνυντο ἐνίοτε καὶ ἐν τοῖς ναοῖς, κατὰ τὰς ἑορτάς, καὶ ἐν τοῖς γάμοις, καὶ δημοσία συνεχόρευον ἐν τοῖς ἁλωνίοις τῶν χωρίων καὶ συνειστιῶντο ἐν ταῖς εἰσφερομέναις γαμηλίαις τελεταῖς.

Ἐν τῇ δυτικῇ δ’ Ἑλλάδι ἕκ τε τῶν Ἀγράφων καὶ ἐξ ἄλλων ἐντὸς τῶν ἑλληνικῶν ὁρίων καὶ ἐκτὸς αὐτῶν ἀφορμώμενοι λῃσταὶ ἦγον καὶ ἔφερον, ἀπὸ τοῦ τέλους τοῦ 1835, πρὸ πάντων, τὰ ἀπὸ τῆς Ἀκαρνανίας μέχρι Παρνασοΰ καὶ ἀπὸ Μακρυνόρους μέχρι τοῦ Κορινθιακοῦ κόλπου. Φόνοι, ἐμπρησμοί, ἁρπαγαί, λῃστεῖαι καὶ παντοῖαι σκληρότητες κατέθλιβον τοὺς πρὸ ὀλίγου μόλις ἀπὸ τῶν Τούρκων ἐλευθερωθέντας κατοίκους.

Ἡ ἐμφάνισις πολυπληθῶν λῃστῶν ἦτο προάγγελος ἀγρίας στάσεως «650 περίπου παλληκαρίων», ὧν τινες ἦσαν λῃσταὶ καὶ ἐγκληματίαι ὑπὸ ἀρχηγοὺς τὸν Δῆμον Τσέλιον, Νικόλαον Ζέρβαν, Μαλάμαν, Στράτον, Πεσλῆν, Κ. Καινούριον, Κοσάδην, Ρουπάκην καὶ Καλαμάταν. Οὗτοι ὕψωσαν τὴν σημαίαν τοῦ φοίνικος καὶ τῆς ὀρθοδοξίας· ἀπῄτουν τὴν σύγκλησιν Ἐθνικῆς Συνελεύσεως, ἐκ-