Σελίδα:Η βιογραφία του στρατηγού Γεωργίου Καραϊσκάκη.djvu/98

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
96
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

ὑποδοχῆς, τὸν ὁποῖον μετεχειρίσθη πρὸς αὐτοὺς ὁ Κόχραν, τοὺς εἴλκυσε πολλά, ὥστε ἔγινε λόγος μεταξύ των ὅτι δὲν πρέπει νὰ ἦναι ψευδῆ τὰ περὶ αὐτοῦ λεγόμενα. Ὁ Κόχραν ἐρώτησεν εἰς τὴν συνέντευξιν ταύτην τὸν ἀρχηγὸν περὶ τῆς καταστάσεως τοῦ στρατοπέδου καὶ περὶ τῆς Ἀκροπόλεως τῶν Ἀθηνῶν. Αὐτὸς τοῦ ἐξέθεσεν ἐν συνόψει τὴν κατάστασιν τοῦ στρατοπέδου, περὶ δὲ τῆς Ἀκροπόλεως τοῦ ἐκοινοποίησε τὰς τελευταίας ἐπιστολὰς τῶν πολιορκουμένων. Ὁ Κόχραν ἐπαινέσας τὸν ζῆλον τοῦ στρατεύματος, ἐπρόσφερεν εἰς αὐτὸ διὰ τοῦ Καραϊσκάκη μίαν σημαίαν κυανῆν, ἔχουσαν ἐν τῷ μέσῳ τὴν γλαῦκα, ὑπεσχέθη δὲ νὰ οἰκονομήσῃ ὅλας τὰς ἐλλείψεις του. Περὶ δὲ τῆς Ἀκροπόλεως ὡμίλησε μὲ πολλὴν ζωηρότητα. Εἶπεν ὅτι καὶ τὴν ἰδίαν του ζωὴν προσφέρει διὰ τὴν ἐλευθερίαν τῶν Ἀθηνῶν· ὑπεσχέθη χίλια δίστηλα εἰς ἐκεῖνον, ὅστις πρῶτος ἤθελε στήσει τὴν σημαίαν εἰς τὰ τείχη τῆς Ἀκροπόλεως, καὶ ἔταξε πολλὰς δωρεὰς καὶ ἀμοιβὰς εἰς ὅλους, ὅταν ἤθελε διαλυθῇ τὸ ἐχθρικὸν στρατόπεδον.

Ὅσην ὑπόληψιν ἔλαβεν ὁ Καραϊσκάκης πρὸς τὸν Κόχραν, τόσην καταφρόνησιν καὶ ἀπέχθειαν πρὸς τὸν Τζιούρτζ, διορισθέντα καὶ αὐτὸν ἀρχιστράτηγον. Ἂν καὶ ἦναι πιθανὸν νὰ ἐκινήθη εἰς τοῦτο ἀπὸ ζηλοτυπίαν, μ’ ὅλον τοῦτο τὰ πρῶτα τοῦ ἀρχιστρατήγου κινήματα τοῦ ἔδωκαν ἱκανὴν αἰτίαν νὰ τὸν μεμφθῇ καὶ νὰ τὸν κατακρίνῃ. Ὁ Τζιούρτζ, ἅμα διωρίσθη, ἐπεχείρησε νὰ στρατολογήσῃ καὶ ἔδωκε διὰ τοῦτο χρήματα εἰς τὸν Κώσταν Βλαχόπουλον. Μετέβη ἔπειτα εἰς Μέγαρα, ὅπου διέτριβον οἱ Σουλιῶται ἀρχηγοί· ἔδωκε καὶ εἰς αὐτοὺς μίαν ποσότητα χρημάτων καὶ τοὺς κατέπεισε μ’ αὐτὰ νὰ συμμεθέξωσι τοῦ ἀγῶνος. Ὥστε τὶ συνέβη ἐκ τούτου; Οἱ μὴ κινδυνεύσαντες καὶ μὴ ἀγωνισθέντες ἐπροπληρώθησαν διὰ νὰ λάβωσι μέρος εἰς τὸν ἀγῶνα, οἱ δὲ συγκροτοῦντες τὸ στρατόπεδον καὶ ἀγωνισθέντες δὲν ἀπήλαυσαν τίποτε. Ἡ δυσαρέσκεια διὰ τὴν ἀνισότητα ταύτην ἦτον γενικὴ εἰς τὸ στρατόπεδον, ἡ ἐλπὶς ὅμως ἑνὸς μέλλοντος εὐτυχοῦς ἔκαμνε τοὺς στρατιώτας νὰ ὑπομένωσιν.

Ὅταν ἔφθασε καὶ ὁ Τζιοὺρτζ εἰς τὸ στρατόπεδον, ἐπῆγεν εἰς συνέντευξίν του ὁ ἀρχηγὸς μὲ τοὺς σημαντικωτέρους ἀξιωματικούς του. Τὰς αὐτὰς σχεδὸν ἐρωτήσεις τοῦ Κόχραν ἔκαμε καὶ αὐτὸς καὶ τὰς ἰδίας ἀπαντήσεις ἔλαβεν. Ἐμβῆκε δὲ εἰς ἐνέργειαν, καὶ τὸ πρῶτον ἔργον του ἐστάθη νὰ διορίσῃ νέους φροντιστάς, τὸ ὁποῖον ἐλύπησε καιρίως τὸν Καραϊσκάκην· διότι ὑπετίθετο δυσπιστία εἰς τοὺς παρ’ αὐτοῦ διωρισμένους φροντιστάς. Διὰ τοῦτο, ὅταν ὁ ἀρχηγὸς τοῦ ἱππικοῦ διευθύνθη πρὸς τὸν Καραϊσκάκην διά τινας ἀνάγκας τῶν ἱππέων, αὐτὸς διεύθυνε τὸν ἀπεσταλμένον πρὸς τὸν ἀρχιστράτηγον, λέγων ὅτι πρὸς ἐκεῖνον πρέπει ν’ ἀποτείνωσι τοῦ λοιποῦ τὰς αἰτήσεις των. Ὁ ἀπεσταλμένος ἐπρόβαλε τὴν ἀνάγκην τοῦ ἱππικοῦ εἰς τὸν ἀρχιστράτηγον, ἀλλ’