Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σελίδα:Η βιογραφία του στρατηγού Γεωργίου Καραϊσκάκη.djvu/70

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
68
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

ἐπιθυμίαν τῶν λαφύρων περιήρχοντο ἐρευνῶντες εἰς τὰ μέρη ὅπου ἦτον ἐλπὶς ὅτι διεσπάρησαν οἱ ἐχθροί, πολλὰ πτώματα δὲν εὑρέθησαν, διότι ἐσκεπάσθησαν ἀπὸ τὴν χιόνα, καὶ τοῦτο ἔδωκεν αἰτίαν νὰ ὑποτεθῇ κατ’ ἀρχὰς ἡ φθορὰ τῶν ἐχθρῶν ὄχι τόσον μεγάλη, ὅσον πραγματικῶς ἦτον· ἀκολούθως ὅμως, λυομένης τῆς χιόνος καὶ ἀνακαλυπτομένων τῶν πτωμάτων, ἐγνώσθη τὸ μέγεθος τῆς φθορᾶς τῶν ἐχθρῶν. Ἀπὸ δὲ τοὺς Ἕλληνας καθ’ ὅλον τὸ διάστημα τῆς πολιορκίας καὶ τὴν ἔξοδον τῶν ἐχθρῶν ἐφονεύθησαν μόνον δώδεκα καὶ ἐπληγώθησαν ἕως εἴκοσι [1].

Ὁ Καραϊσκάκης ἀφ’ οὗ διένειμεν εἰς τοὺς ἀνδραγαθήσαντας ἀναλόγους ἀμοιβὰς ὡς πρὸς τὰ ὀλίγα μέσα τὰ ὁποῖα εἶχεν εἰς τὴν ἐξουσίαν του, διέταξε νὰ ἐγερθῇ τρόπαιον εἰς Ἀράχωβαν ἀπὸ τὰς κεφαλὰς τῶν Τούρκων ἐν εἴδει πύργου. Τὸ ἔργον τοῦτο, λείψανον τῆς βαρβαρότητος τῶν ἠθῶν, δὲν ἔκρινε δι’ ἄλλον λόγον ἀναγκαῖον νὰ τὸ μεταχειρισθῇ, εἰμὴ νὰ κάμῃ νὰ φανῶσιν ἔνοχοι εἰς τοὺς Τούρκους οἱ κάτοικοι τοῦ χωρίου καὶ νὰ χάσωσι τὴν ἐλπίδα τοῦ νὰ ὑποταχθῶσι πάλιν εἰς τοὺς ἐχθρούς [2]. Ἐπέγραψαν δὲ εἰς αὐτό· «ΤΡΟΠΑΙΟΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΒΑΡΒΑΡΩΝ». Εἰς τὰς δύο πλευρὰς τοῦ ἔχοντος τὴν ἐπιγραφὴν ταύτην λίθου ἐτέθησαν αἱ κεφαλαὶ τοῦ Κεχαγιάμπεη καὶ Μουσταφάμπεη.

Μετὰ τὴν καταστροφὴν ταύτην τῶν ἐχθρῶν ἀπεφάσισε νὰ ὀχυρώσῃ τὴν Βελίτζαν μὲ στρατιωτικὴν δύναμιν ἐπὶ σκοπῷ τοῦ νὰ βλάψῃ τοὺς εἰς Δαύλειαν ἐχθροὺς καὶ νὰ δυνηθῇ νὰ συνεννοηθῇ μὲ τὰ Ὀλύμπια στρατεύματα, πρὸς τὰ ὁποῖα εἶχε γράψει καὶ κατ’ εὐθεῖαν καὶ διὰ μέσου τῆς Κυβερνήσεως διὰ νὰ ἐπανέλθωσι πάλιν εἰς Ταλάντιον. Ἔστειλε δὲ πρῶτον τὸν Γ. Δυωβουνιώτην, Ι. Ρούκην καὶ Χ. Πεῤῥαιβὸν μὲ τριακοσίους στρατιώτας, οἱ ὁποῖοι διέβησαν τὴν νύκτα πλησίον τῆς Δαύλειας, μ’ ὅλον ὅτι ἐστρατοπέδευεν εἰς αὐτὴν σημαντικὴ ἐχθρικὴ δύναμις. Ὁ δὲ Καραϊσκάκης ἀφ’ οὗ ὠχύρωσε τὸ Δίστομον, διορίσας εἰς αὐτὸ τὸ σῶμα τοῦ Κώστα Μπότζαρη, ὁδηγούμενον ἀπὸ τὸν Ἰωάννην Μπαϊρακτάρην, καὶ τοποθετήσας Λειβαδίτας τινὰς ὁπλαρχηγούς, ἀφ’ οὗ ἔστειλεν εἰς Σάλωνα τὴν ἀναγκαίαν πρὸς πολιορκίαν δύναμιν ὑπὸ τὸν Γεώργιον Δράκον [3], αὐτὸς μὲ ὅλον τὸ λοιπὸν στράτευμα διαβὰς


  1. Πολλαὶ περὶ τοῦ Τουρκικοῦ στρατοπέδου λεπτομέρειαι ἔγειναν γνωσταὶ καὶ ἀπὸ τοὺς συλληφθέντας αἰχμαλώτους, πρὸ πάντων ὅμως ἀπὸ τὸν Τάτζην Μαγγίναν, ὁ ὁποῖος μεταβαίνων κοτζάμπασης εἰς τὴν Δυτικὴν Ἑλλάδα, εὑρέθη κατὰ τύχην εἰς τὴν συνοδίαν τοῦ Κεχαγιάμπεη εἰς Ἀράχωβαν.
  2. Ἵσως ἀπεφάσισε τοῦτο καὶ διὰ τὴν φήμην ἥτις ἔμελλε νὰ διαδοθῇ, καθὼς ἐλέγετο, καὶ περὶ τοῦ πύργου τοῦ κατασκευασθέντος ἀπὸ τὰς κεφαλὰς τῶν Ἀλβανῶν.
  3. Μεγάλη φιλονεικία διέτρεξεν εἰς τὸν διορισμὸν τοῦ Δράκου· ἐπειδὴ ὁ Νάκος Πανουργιᾶς ἐπεθύμει νὰ κατασταθῇ εἰς ταύτην τὴν πολιορκίαν καὶ διὰ τὰς μετὰ τῶν κατοίκων