χωρὶς νὰ δύναται κἀνεὶς ἀπὸ τοὺς συμφωνήσαντας νὰ τὸν ἐξαιρέσῃ τῆς εὐθύνης, καὶ ἂν ἤθελεν ἀνήκει ἰδίως εἰς αὐτόν. Ὅλον τὸ σῶμα τὸ ὁποῖον ἀπεφασίσθη διὰ τὴν ἐκστρατείαν ταύτην ἐσυμποσοῦτο ἀπὸ δύω χιλιάδας πεντακοσίους πολεμιστάς. Μὲ τούτους ἐπεχείρησεν ὁ Καραϊσκάκης τὸ μέγα ἔργον τῆς ἐπαναστάσεως τῆς Ρούμελης.
Τὴν εἰκοστὴν πέμπτην τοῦ Ὀκτωβρίου περὶ τὸ μεσημέρι ἐκίνησεν ἀπὸ τὴν Ἐλευσῖνα τὸ στράτευμα· ἔμεινε δὲ τὴν νύκτα εἰς τὰ Κουντουριώτικα Καλύβια καὶ τὴν ἐρχομένην ἡμέραν μετέβη εἰς Κάζαν, ὅπου διέμεινε καὶ τὴν ἐπιοῦσαν νύκτα. Ὁ Καραϊσκάκης διὰ νὰ πληροφορηθῇ ἀκριβῶς ἂν δὲν ὑπάρχωσιν εἰς κἀνὲν μέρος τῆς διαβάσεως ἐχθροί, διὰ νὰ προλάβῃ ἀφυλάκτους τοὺς εἰς Δομπραίναν καὶ νὰ προξενήσῃ, κἀμμίαν βλάβην εἰς αὐτοὺς διὰ τὸ αἰφνίδιον, ἔκρινεν ἀναγκαῖον νὰ στείλῃ μίαν ἐμπροσθοφυλακήν. Διώρισε λοιπὸν εἰς τοῦτο τὸν Ἀλέξην Γαρδικιώτην Γρίβαν, ὅστις λαβὼν τριακοσίους περίπου στρατιώτας ἐκίνησεν ὀλίγον μετὰ τὴν δύσιν τοῦ ἡλίου πρὸς τὴν Δομπραίναν. Μόλις ὅμως ἐμβῆκεν εἰς τὸν δρόμον καὶ ἤρχισε ραγδαιοτάτη βροχή, ἡ ὁποῖα δὲν ἄφησε νὰ τελεσφορήσῃ τοῦτο τὸ ἐπιχείρημα. Οἱ στρατιῶται διὰ τὸ βαθὺ τῆς νυκτὸς σκότος καὶ διὰ τὴν βροχὴν ἀπεπλανήθησαν καὶ διεσκορπίσθησαν, καὶ μόλις ἓν σῶμα ἀπὸ τριάκοντα μόνον ἔφθασε πλησίον εἰς τὴν Δομπραίναν καὶ τοποθετηθὲν εἰς ἕνα ἀντικρὺ αὐτῆς λόφον ἐπαρατηροῦσε τὰ κινήματα τῶν ἐχθρῶν· ἀλλὰ χωρικοί τινες ἐργαζόμενοι εἰς τὴν παρακειμένην πεδιάδα, ἰδόντες αὐτοὺς καὶ νομίσαντες ὅτι ἦλθον νὰ λαφυραγωγήσωσιν, ὡς καὶ ἄλλοτε συνέβαινεν, ἀνήγγειλαν τὸ πρᾶγμα εἰς τοὺς ἐχθρούς. Αὐτοὶ δὲ ἔπεμψαν ἀμέσως τριάκοντα ἱππεῖς διὰ νὰ προφυλάξωσι τὰ ζῷά των καὶ τὰ τῶν κατοίκων καὶ νὰ καταδιώξωσι τοὺς Ἕλληνας. Ἐνῷ ἐπροχώρουν οἱ ἱππεῖς οὗτοι πρὸς τὸν λόφον, ἀπαντῶσιν ἕνα στρατιώτην Βούλγαρον ἀπὸ τὴν ἐμπροσθοφυλακὴν τοῦ Ἑλληνικοῦ στρατεύματος, ὁ ὁποῖος ἐπροχώρει μόνος πρὸς τὴν Δομπραίναν, νομίζων ὅτι οἱ φαινόμενοι ἱππεῖς ἦσαν Ἕλληνες. Οἱ ἐχθροὶ συλλαβόντες αὐτὸν ζῶντα ἔμαθον ὅτι ἤρχετο κατ’ αὐτῶν ὁ Καραϊσκάκης, καὶ ἀμέσως ἐπιστρέψαντες ὠχυρώνοντο εἰς τοὺς πύργους καὶ εἰς τὰς δυνατωτέρας οἰκίας τοῦ χωρίου.
Ὀλίγον πρὸ τῆς δύσεως τοῦ ἡλίου ἔφθασεν ὁ Καραϊσκάκης εἰς Δομπραίναν καὶ ἀμέσως προσέβαλεν εἰς τὸ χωρίον μὲ ὅσους ἔτυχε νὰ φθάσωσι συγχρόνως μὲ αὐτόν· οἱ δὲ λοιποὶ Ἕλληνες, φθάνοντες ἀνὰ σώματα (ἐπειδὴ ἀπὸ τὰς βροχὰς καὶ τὸ μάκρος τῆς ὁδοιπορίας εἶχον διακοπῆ καθ’ ὁδὸν) ἐρρίπτοντο ἀμέσως κατὰ τῶν ἐχθρῶν· τέλος περικυκλώσαντες πανταχόθεν τὸ χωρίον καὶ ἐφορμήσαντες τὸ ἐκυρίευσαν, ἐκτὸς τῶν τριῶν πύργων καὶ τῶν περὶ τὸ μέσον τοῦ χωρίου τεσσάρων ἢ πέντε οἰκιῶν, ὅπου κατέφυγον οἱ