θείας καὶ τὰ λοιπὰ στρατεύματα, ἀπεδόθη δὲ εἰς τὸν Κολέττην, ὁ ὁποῖος εἶχε τότε ὅλην τὴν ἰσχὺν εἰς τὸ Ἐκτελεστικόν, καθὼς εἰς αὐτὸν ἀπεδόθη καὶ ἡ αἰτία τῆς ἀπὸ Νεόκαστρον ἀναχωρήσεως τοῦ Καραϊσκάκη, ἐπὶ σκοπῷ τοῦ νὰ ματαιώσῃ τὴν ἐκστρατείαν ταύτην, τὴν ὁποίαν ἥρπασε τρόπον τινὰ ἀπὸ τὰς χεῖρας του ἡ πρὸς αὐτὸν ἔχθρα καὶ ἀντίπραξις τοῦ Μαυροκορδάτου.
Ἀναχωρήσας ἀπὸ Ναύπλιον ὁ Καραϊσκάκης μετέβη εἰς τὴν Στερεὰν Ἑλλάδα [1] καθ’ ἣν ἐποχὴν ὁ Γκούρας εἶχε λάβει ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν του καὶ ἑτοίμαζε νὰ πέμψῃ εἰς τὴν Κυβέρνησιν τὸν Ὀδυσσέα, ὁ ὁποῖος ὑποπτεύσας ἀπὸ μέρους τῶν Τούρκων κίνδυνον εἶχεν ἐπιστρέψει πάλιν εἰς τοὺς Ἕλληνας. Τὸ ἔργον τοῦ Γκούρα δὲν ἐφάνη ἀρεστὸν οὔτε εἰς τὸν Καραϊσκάκην, οὔτε εἰς τοὺς λοιποὺς ἀρχηγούς, διότι ἐφοβοῦντο τὸ παράδειγμα. Ὁ Γκούρας ὑποπτεύσας ὅτι ἠδύναντο καὶ διὰ τῆς βίας νὰ ἀποσπάσωσιν ἀπὸ τὰς χεῖρας του τὸν Ὀδυσσέα καὶ νὰ τὸν ἐλευθερώσωσι, τὸν διεύθυνε κρυφίως εἰς τὸ φρούριον τῶν Ἀθηνῶν.
Ὁ Καραϊσκάκης μὲ ὅλους τοὺς μετ’ αὐτοῦ στρατηγοὺς διέβη εἰς τὰ πέριξ τῆς πόλεως Σαλώνων, ὅπου ἐστρατοπέδευσεν ὁ Κεχαγιᾶς τοῦ Κιουταχῆ. Εἰς τὴν Ἀνατολικὴν Ἑλλάδα ἦτον τότε διωρισμένος γενικὸς ἀρχηγὸς ὁ Γκούρας, ὥστε ὅλα τὰ εἰς τὴν Ἀνατολικὴν Ἑλλάδα στρατεύματα ἦσαν ὑπὸ τὴν ὁδηγίαν του. Ἀλλ’ ὁ Καραϊσκάκης, εἴτε διὰ τὴν φυλάκωσιν τοῦ Ὀδυσσέως, εἴτε νομίζων ἀνίκανον τὸν Γκούραν διὰ τοιαύτην ἀρχηγίαν, εἴτε τέλος διὰ τὸ ἀνήσυχον καὶ φιλόδοξον πνεῦμά του διεφέρθη ἐντόνως μετ’ αὐτοῦ, ὥστε ἡ Διοίκησις μὴ θέλουσα οὔτε ἀπὸ τὸν Γκούραν νὰ ἀφαιρέσῃ τὴν ἀρχηγίαν, διότι ὄχι μόνον δὲν ἦτον ὑπεύθυνος, ἀλλ’ εἶχεν ἔτι καὶ ἱκανὰ σώματα ὑπακούοντα εἰς τὰς διαταγάς του, οὔτε τὸν Καραϊσκάκην νὰ δυσαρεστήσῃ, ὑποστηριζόμενον ἀπὸ μέγα μέρος Σουλιωτῶν, εὗρε μέσον ἁρμόδιον πρὸς κατάπαυσιν τὸ νὰ μὴ μένωσι καὶ οἱ δύω εἰς τὸ αὐτὸ στρατόπεδον. Ὅθεν ἐπειδὴ τοῦ Μεσολογγίου ἡ πολιορκία ἀπέβαινεν ὁλοὲν στενωτέρα, ἡ Διοίκησις διώρισε τὸν Καραϊσκάκην [2] νὰ ὑπάγῃ νὰ τοποθετηθῇ εἰς κἀνὲν εὔθετον μέρος περὶ τὸ ἐχθρικὸν στρατόπεδον, τὸ πολιορκοῦν τὸ Μεσολόγγιον, ὅπου βλάπτων τοὺς ἐχθροὺς ἀπὸ τὰ ὀπίσθια, νὰ ἀποσπᾷ πρὸς αὐτὸν τὰς δυνάμεις των καὶ νὰ ἐλαφρύνῃ ὁπωσοῦν τοὺς πολιορκουμένους. Μεταβὰς λοιπὸν εἰς Λιδωρίκι καὶ ἐκεῖθεν συνεννοηθεὶς καὶ μὲ ἄλλους ὁπλαρχηγοὺς τῆς Δυτικῆς Ἑλλάδος, ἐπῆγε μὲ ὅλους εἰς Καρπενῆσι, ὅπου ἦτον ἓν μικρὸν σῶμα ἐχθρῶν, εἰς τοὺς ὁποίους μέρος τῶν πλησιοχώρων κατοίκων εἶχεν ὑποταχθῇ.