ἐπειδὴ τὸ συνέλαβεν ὁ ἴδιος καὶ τὸ ἐμελέτησε πρὸ καιροῦ, ἠδύνατο νὰ προϊδῇ κάθε ἐναντίον καὶ τὰς ἀτελείας του, ἂν ἤθελεν ἔχῃ, νὰ τὰς διορθώσῃ καὶ εἰς τὸν καιρὸν ἀκόμη τῆς ἐκτελέσεως καὶ νὰ προλάβῃ τοὺς ἐξ αὐτῆς κινδύνους. Ἀλλὰ μετά τινας διαφιλονεικήσεις, εἰς τὰς ὁποίας ὑπεφαίνετο ἤδη ἡ διαίρεσις τοῦ στρατοπέδου, ὑπερίσχυσαν οἱ ζητοῦντες τὴν ἐκτέλεσιν αὐτοῦ τοῦ σχεδίου. Ἀλλ’ ὅ,τι συμβαίνει πάντοτε εἰς τὰς ἐπιμόνους διαφιλονεικήσεις, ὅπου οἱ φιλονεικοῦντες δὲν προσπαθοῦν νὰ εὕρωσι τὸ ὀρθὸν καὶ τὸ συμφέρον, ἀλλὰ νὰ κατορθώσωσι νὰ ὑπερισχύσῃ ἡ γνώμη των, τοῦτο συνέβη καὶ εἰς ταύτην τὴν περίστασιν. Δὲν ἐσυμβιβάσθησαν νὰ βάλωσιν εἰς ἐνέργειαν τὸ σχέδιον, ὁποῖον ἐδόθη ἀπὸ τὸν Καραϊσκάκην, ἀλλ’ ἀφ’ οὗ ἔκαμαν τινὲς μεταβολάς.
Πρὶν ἔμβωμεν εἰς τὴν διήγησιν τοῦ ὀλεθρίου τούτου ἐπιχειρήματος ἃς μεταβῶμεν εἰς Σαλαμῖνα διὰ ν’ ἀποδώσωμεν τὰς τελευταίας τιμὰς εἰς τὸν ἥρωά μας. Ἅμα ἔφθασεν εἰς Σαλαμῖνα τὸ πλοῖον τὸ φέρον τὸ νεκρὸν σῶμα τοῦ Καραϊσκάκη, ὅλοι οἱ κατοικοῦντες καὶ παροικοῦντες εἰς αὐτὴν ἄνδρες, γυναῖκες, παιδία καὶ γέροντες ἐξῆλθον εἰς προϋπάντησιν μὲ μίαν γοερὰν κατήφειαν, μὲ θρήνους καὶ μὲ δάκρυα. Προηγεῖτο εἰς τὴν ἐκφοράν τὸ ἱερατεῖον ἐνδεδυμένον τὴν ἱερατικὴν στολήν. Δὲν ἠκούετο δὲ εἰς τὴν πολυάριθμον ἐκείνην ὁμήγυριν εἰμὴ ἡ λυπηρὰ ψαλμῳδία καὶ ὁ γοερὸς τόνος τῶν ἱερέων διακοπτόμενος ἐν τῷ μεταξὺ ἀπὸ τοὺς στεναγμοὺς τοῦ λαοῦ καὶ τοὺς συγκεχυμένους καὶ διακεκομμένους θρήνους τῶν συνακολουθούντων γυναικῶν καὶ παιδίων. Ἐὰν ἐξέταζέ τις ὅλων τῶν παρευρισκομένων τὰ πρόσωπα, ἤθελεν εὐκόλως ἰδεῖ, ὅτι κἀνὲν ἄλλο αἴσθημα δὲν ἐκυρίευε τὰς καρδίας των, εἰμὴ τὸ τῆς λύπης διὰ τὴν στέρησιν τοιούτου ἀνδρὸς (εἰς τὸν ὁποῖον ὅλοι ἀπέδιδον τὸ ὄνομα τοῦ πατρὸς καὶ σωτῆρος) καὶ τὸ τοῦ φόβου μελλόντων κινδύνων, εἰς τοὺς ὁποῖους δικαίως ὑπώπτευον ὅτι ἔμελλε νὰ ἐκτεθῇ τὸ ἔθνος μας. Μὲ τοιαύτην παράταξιν ὡδήγησαν τὸν νεκρὸν εἰς τὴν ἐκκλησίαν καὶ ἀφ’ οὗ τοῦ ἔγεινεν ἡ συνήθης ἐκκλησιαστικὴ τελετή, ὁ κύριος Γ. Αἰνιὰν ἐξεφώνησεν ἐπιτάφιον λόγον, ὁ ὁποῖος ἔτι μᾶλλον ἐξῆψε τὴν λύπην μὲ τὴν διήγησιν τῶν προτερημάτων καὶ τῶν ἀνδραγαθιῶν τοῦ ἐνδόξου τούτου ἥρωος· μετέφερον ἔπειτα τὸ σῶμα εἰς τὸν ἑτοιμασθέντα τάφον καὶ τὸ κατέθεσαν μὲ τὸν συνήθη πυροβολισμόν. Τοιαῦται νεκρώσιμοι τελεταὶ ἔγειναν καὶ εἰς Πόρον [1]
- ↑ Ἡ ἁπλῆ καὶ αὐτοσχέδιος ῥητορικὴ τοῦ κ. Σ. Τρικούπη ἐκίνησεν εἰς δάκρυα καὶ εἰς θαυμασμὸν τοὺς παρευρεθέντας εἰς τὴν εἰς Πόρον γενομένην νεκρώσιμον τελετὴν τοῦ Καραϊσκάκη, μ’ ὅλον ὅτι δὲν ὡμίλησεν εἰμὴ μόνον περὶ τῆς δεκαμήνου τελευταίας ἐκστρατείας του.
