Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
—25—
ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
Εἰς τῆς χώρας κατὰ πρῶτον τῆς ἁγνῆς αὐτῆς τὰ στήθη
Τῆς Ποιήσεως ὁ θεῖος σπόρος ἐκαλλιεργήθη.
Καὶ τῆς Ὀρφικῆς κιθάρας ἐτιθάσσευον οἱ ἦχοι
Λέοντας, καὶ αὐτομάτους πόλεις ἤγειρον καὶ τείχη.
Ἡ Ἑλλὰς τὸ μέγα ἦτο στάδιον τῆς διανοίας.
Τῶν Ἐπιστημῶν τὸ πάλαι καὶ Τεχνῶν τὰς αἰωνίας
Ἔθηκεν ἡ πρώτη βάσεις,
Καὶ διδάσκαλος κατέστη τῶν λαῶν τῆς γῆς ἁπάσης.
Ἀλλὰ, φεῦ! τυφὼν ἐπῆλθεν ἄγριος, μανίαν πνέων,
Καὶ ἀνέστρεψεν ἐκ ῥίζης πᾶν φυτὸν αὐτῆς γενναῖον.
Τῶν ἐπιστημῶν ὁ σπόρος ἔπεσεν εἰς ἄλλας χώρας,
Ὅπου οἱ λαοὶ τρυγῶντες τὰς γλυκείας του ὀπώρας,
Καὶ τῶν εὐωδῶν ἀνθῶν του ἀναπνέοντες τὰ μύρα,
Παρημέλουν ἀγνωμόνως τοῦ φυτεύσαντος τὴν χεῖρα·
Ἡ Ἑλλὰς τοὺς εὐηργέτει,
Καὶ ἠγνόουν ἂν ὑπῆρχεν εἰς τὸν κόσμον Ἑλλὰς ἔτι!
