Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
—19—
Πλὴν τὴν σοφὴν διδάσκαλον
Ὁ ὄχλος ὁ λυσσώδης
Παρορμηθεὶς ἐσπάραξε
Ζῶσαν· τρικυμιώδης
Θάλασσα ἥτις μαίνεται
Καὶ οἶκτον ἀγνοεῖ.
Καθὼς περὶ τὸ σῶμά σου
Ἀθλία εἶδες φίλη,
Νὰ μαίνεται ἀσίγητος
Ὁ πόντος, καὶ ὀργίλη
Τῶν λυσσωδῶν νὰ αἴρεται
Κυμάτων ἡ βοή.
Πικρὰ εἶν’ εἰς τοὺς ἔχοντας
Ἡ μεγαλοφυΐα·
Οἱ τύραννοι τοὺς μάχονται,
Ἡ τύχη, τὰ στοιχεῖα·
Κατόπιν αὐτῶν ἄγριος
Ὁ φθόνος ὑλακτεῖ.
Τοῦ οὐρανοῦ ὀλέθρια
Εἶν’ εἰς αὐτοὺς τὰ δῶρα,
Καὶ ἴσως ἡ τοῦ βίου των
Εὐτυχεστέρα ὥρα
Αὐτ’ εἶναι τοῦ θανάτου των
Ἡ ὥρα ἡ φρικτή.
ξανδρείᾳ φιλοσοφίαν καὶ μαθηματικά. Ὁ ὄχλος τῆς Ἀλεξανδρείας τὴν ἐθανάτωσεν ἐν ἔτει 415 μ. χ. ἐκ θρησκευτικοῦ φανατισμοῦ. Ὁ Συνέσιος ἦν μαθητὴς τῆς Ὑπατίας.
