Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
—18—
Παντοῦ, φεῦ! ὅπου ἔφερες
Τὸν πλάνητά σου πόδα,
Τῆς εὐφυΐας ἔθραυσε
Καὶ καλλονῆς τὰ ῥόδα,
Ὡς λὶψ ἐρήμου πνεύσασα
Φυλὴ θεοστυγής.
Ἰδοὺ ἡ Ἀλεξάνδρεια·
Αἰγύπτιαι Ἀθῆναι,
Ποῦ εἶναι τὰ μουσεῖά σου;
Ἀνέκραξας, ποῦ εἶναι
Ἡ Κλεοπάτρα δέσποινα
Τῶν δεσποτῶν τῆς γῆς;
Ἐν θλίψει τὴν νειλόῤῥυτον
Περισκοποῦσαν χώραν,
Εὐσχήμων σ’ ἐνητένιζε
Σκιά τις πολλὴν ὥραν,
Μὲ φιλοσόφου τρίβωνα
Μὲ εὐειδῆ μορφήν.
Τὸ πνεῦμα τὸ θεσπέσιον
Τῆς Ὑπατίας ἦτον.[1]
Ἀπὸ περάτων Ἕλληνες
Καὶ βάρβαροι ἐφοίτων
Τὸ πάλαι πρὸς τὴν εὔγλωττον
Φωνήν της καὶ σοφήν.
- ↑ Ὑπατία, θυγάτηρ τοῦ μαθηματικοῦ Θέωνος, έδίδαξε δημοσίᾳ ἐν Ἀλε-
