Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
—187—
Ἂς θάψουν χέρια φιλικὰ τὸ ἄψυχο κορμί μου
Κοντὰ στὴ ῥίζα τῆς ἰτιᾶς ποῦ τόσαις στὴν ζωή μου
Φοραῖς μ’ ἐφιλοξένησε.
Τοὺς κλώνους της τοὺς λιγυροὺς ὁ ζέφυρος νὰ κλίνῃ,
Καὶ ἴσκιο μελαγχολικὸ στὸν τάφον μου νὰ χύνῃ
Τὴν ὥραν τοῦ καλοκαιριοῦ.
Καὶ πάλιν ὅταν ὁ καιρὸς ἀρχίζῃ νὰ κρυόνῃ,
Νὰ πίπτῃ εἰς τὸ μάρμαρο ἡ χάλαζα, τὸ χιόνι
Καὶ ἡ βροχὴ τοῦ Γενναριοῦ.
