Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
—170—
Κἀμμίαν ἄλλην
Στὸ μάτι πάλιν
Ἔχει τοῦ κόσμου ὁ βασιλεύς.
Γιὰ μιὰν ὡραίαν
Ποτὲ Θηβαίαν
Τί κάμνει ξεύρετε; ὤ! φρικτὸν!
—Τί; τί; —Εἰς μίαν
Νύκτα γλυκεῖαν
Δίδει τὸ μῆκος τριῶν νυκτῶν.
—Φρικτὸν τῳόντι!
—Λοιπὸν τὸ δόντι
Καὶ τώρα πάλιν ἂν τὸν πονᾷ
Δι’ ἄλλην νέαν
Ποῦ τὴν ὡραίαν
Φύσιν γυρεύει καὶ τὰ βουνὰ,
Ὤ φαντασθῆτε,
Φίλη, νὰ ζῆτε!
Ἂν τὤχῃ δύσκολον παντελῶς
Πίσω νὰ φέρῃ
Τὸ καλοκαῖρι
Γι’ αὐτὴν ποῦ χάσκει κ’ εἶναι τρελλός!
