Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
—94—
Ἑλλὰς πλὴν σὲ δὲν διδάσκει πεῖρα.
Εἰς μάτην μείνασα δόξης χήρα
Κ’ ἐν καταισχύνῃ,
Ὑπὸ τοῦ Τούρκου τὴν τυραννίαν
Τὰς ἀνομίας σου μίαν, μίαν,
Εἶχες ἐκπλύνει.
Ἡ αὐτὴ εἶσαι καθὼς τὸ πάλαι
Ἑλλὰς ἐκείνη· πράξεις μεγάλαι,
Μεγάλα λάθη.
Οὐρανομήκης ἰδοὺ κινεῖσαι·
Ἕν βῆμα, κ’ αἴφνης εἰς μαῦρα κεῖσαι
Ταρτάρου βάθη.
Ὅτε ὁ Δίκαιος εἰς τὰς θύρας
Τοῦ ναοῦ ἔπεσε μὲ τὰς χεῖρας
Ἐκλελυμένας,
Ἡ τοῦ Ἀγῶνός σου δόξα πᾶσα
Πτέρυγας ἔσεισεν ἀποπτᾶσα
Παρωργισμένας,
Καὶ εἰς τὸν μέγαν ἔναστρον θόλον
Ἐχάθη· ἔκτοτε εἰς σὲ ὅλον
Τῆς ἀδικίας
Τὸ βάρος ἔπεσε· νὺξ καὶ σκότος
Ἦλθε καὶ τύψεις τοῦ συνειδότος
Μέχρι μανίας!
