Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
—93—
ΩΔΗ ΕΙΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΝ.
Ἀμέραι δ’ ἐπίλοιποι
Μάρτυρες σοφώτατοι.
(Πίνδαρος)
Ὦ Λαὲ ὅστις τοὺς ἐκλεκτούς σου,
Τοὺς εὐεργέτας σου καὶ σοφούς σου
Πρῶτ’ ἀποκτείνεις,
Ἔπειτα χύνων ματαίους θρήνους
Καὶ χαλκηλάτους καὶ μαρμαρίνους
Τοὺς ἀναστήνεις!
Ὑπάρχει Δίκη ἥτις τὸν φόνον
Ἀτιμωρήτων τῶν Φωκιώνων
Δὲν παρατρέχει,
Καὶ ὑπηρέτας της τὰς βαρείας,
Τὰς δρακοντότριχας Ἐριννύας
Κατόπιν ἔχει.
Καὶ εἰς τὰς πόλεις ὅπου ἐνσκήπτει,
Ὁ κεραυνός της μὲ τόσον πίπτει
Βίαν μεγάλην,
Ὥστε παρέρχονται οἱ αἰῶνες
Πρὶν τῆς πληγείσης δρυὸς οἱ κλῶνες
Βλαστήσουν πάλιν.
