ψεν εἰς τὴν γενέτειραν νῆσον, καταγινόμενος εἰς εἰκονογραφίας διὰ τὸν ναὸν τῆς Παναγίας τῆς Κουβούσης. Κατὰ τὸν Αὔγουστον δὲ τοῦ 1895 μεταβὰς εἰς Κων)πολιν, εἰσήχθη εἰς τοὺς ὑψηλοὺς κύκλους τῆς ἐκεῖ κοινωνίας, ἐζωγράφησε δὲ ἐκεῖ καὶ τὴν εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Νικολάου, ἣν ἡ Α. Θ. Παναγιότης Ἄνθιμος ὁ Ζʹ παρήγγειλεν ὡς δῶρον διὰ τὴν στέψιν τῆς Α. Α. Μεγαλειότητος τοῦ Αὐτοκράτορος τῆς Ρωσίας Νικολάου τοῦ Βʹ.
Μέχρι τοῦ 1888 ἡ Κάλυμνος μετὰ τῆς Λέρου καὶ Ἀστυπαλαίας ἐσχημάτιζεν ἐπισκοπήν, ὑπαγομένην εἰς τὴν Μητρόπολιν Ρόδου, κατὰ τὸ ἔτος δὲ ἐκεῖνο αἱ τρεῖς νῆσοι ὑψώθησαν εἰς Μητρόπολιν, ὁ δὲ πρῶτος Μητροπολίτης ἦν ὁ Πανιερώτατος κ. Χρύσανθος, ὁ ἱδρύσας τὸν ἐν Καλύμνῳ ἱερατικὸν Σύλλογον, ὁ δὲ δεύτερος ὁ Πανιερώτατος κ. Ἄνθιμος, ὁ εἰς τὸν Οἰκουμενικὸν θρόνον ἀναρρηθείς, ὅ δὲ τρίτος μέχρι σήμερον ὁ Πανιερώτατος κ. Σωφρόνιος, ὁ πρῴην Θεσσαλονίκης. Τὰ σχολεῖα δὲ τῆς Ποθαίας καὶ τῆς Χώρας μᾶλλον διακρίνονται διὰ τῆς δραστηριότητος τοῦ διδασκαλικοῦ σωματείου καὶ τῶν προόδων τῶν μαθητῶν ἢ διὰ τοῦ ἐξωτερικοῦ καὶ ἐσωτερικοῦ τῶν κτιρίων πλὴν τοῦ ἐν τῇ θέσει Παντίνῳ νεοκτίστου δημοτικοῦ σχολείου τῶν ἀρρένων, οὗ περ τὰ ἐγκαίνια ἑωρτάσθησαν ἐπὶ παρουσίᾳ τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Ἀνθίμου τοῦ Ζʹ. Ἰδίως δὲ καλῶς κατηρτισμένον προσωπικὸν διδασκόντων κέκτηται τὸ ἑλληνικὸν σχολεῖον, ᾧ λείπει μόνον μία τάξις διὰ νὰ εἶνε πλῆρες γυμνάσιον καὶ ὅπερ ἀπὸ πολλῶν ἐτῶν διευθύνει ὁ ἐμβριθὴς λόγιος κ. Νικόλαος Καλαβρός.
Ἡ κυριωτέρα ἀπασχόλησις τῶν Καλυμνίων εἶνε ἡ σπογγαλιεία, ἥτις κατέστησε τὴν νῆσον πλουσίαν καὶ εὐημεροῦσαν, ἐφ’ ὅσον διεξήγετο διὰ τῶν ἀθώων φυσικῶν μέσων, δηλαδὴ τοῦ βούτους γυμνῷ τῷ σώματι, ἐν ᾧ ἀριστεύουσιν οἱ Καλύμνιοι, καὶ διὰ τοῦ καμακίου. Ἐξ ὅτου δὲ εἰσήχθησαν τὰ σκάφανδρα καὶ ἤρξατο ἡ ἐν τῇ σπογγαλιείᾳ κατάχρησις αὐτῶν, δηλαδὴ
