Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου 1892 - 397.jpg

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
397

Ταβουλαριοσ. — Οὐδέποτε συμβολαιογράφος ἀστειεύεται προκειμένου περὶ τοιούτων σοβαρῶν πραγμάτων.... Τὸ ἀντίγραφον τὸ ἔχω ἐδῶ....

Δικαιοσ. — Τὸ ἔχετε ἐδῶ;

Ταβουλαριοσ. — Μάλιστα.... Ἐπιτρέψατέ μοι νὰ σᾶς τὸ ἀναγνώσω ἐγὼ ὁ ἴδιος. [Ἐξάγει ἐκ τοῦ θυλακίου του χαρτίον καὶ ἀναγινώσκει] «Ἐν Ἀθήναις σήμερον τὴν.... κτλ. κτλ.» Οἱ τύποι δὲν σᾶς ἐνδιαφέρουν.

Δικαιοσ. — Ἐννοεῖται.

Ταβουλαριοσ. — Ἂς ἔλθωμεν ἀμέσως εἰς τὸ ἐνιδαφέρον χωρίον. [Ἀναγινώσκει] «Ἐγκαθιστῶ κληρονόμον μου τῆς ἐκ τετρακοσίων χιλιάδων δραχμῶν περιουσίας µου, τὸν ἐξ ἀδελφῆς ἀνεψιόν μου Ἰούλιον Δικαῖον....»

Δικαιοσ. — Ἆ! μὰ τότε.... τότε θὰ ζήσω καὶ θὰ ἀποδείξω, ὅτι εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρξωσι καὶ συμβολαιογράφοι....

Ταβουλαριοσ. — Κομίζοντες εἰς τοὺς ἀνεψιοὺς τὴν εὐάρεστον εἴδησιν τοῦ θανάτου τοῦ θείου των....

Δικαιοσ. — Ἔστω.... ὅπως θέλετε.... ἐγὼ ἄλλο ἤθελα νὰ εἰπῶ.

Ταβουλαριοσ. — Ἐν τούτοις πρέπει νὰ ἀκούσητε καὶ τὸ τέλος τῆς διατάξεως.... Λοιπόν.... [Ἀναγινώσκει] «.... τὸν ἐξ ἀδελφῆς ἀνεψιόν µου Ἰούλιον Δικαῖον, ὑπὸ τὸν ὅρον....»

Δικαιοσ. — Πῶς ἔχει καὶ ὄρους;

Ταβουλαριοσ. — Ἕνα μόνον!

Δικαιοσ. — Ἀκούσωμεν.

Ταβουλαριοσ ἀναγινώσκει. — «… ὑπὸ τὸν ὅρον νὰ φονεύσῃ ἐν μονομαχίᾳ τὸν Γεράσιμον Φυκάρην ἀπόστρατον ὑπολοχαγόν…»

Δικαιοσ. — Ὦ διάβολε! Ὁ ὅρος αὐτὸς μοῦ φαίνεται....

Ταβουλαριοσ. — Ἀκούσατε· ἔχει καὶ τὸ αἴτιον [Ἀναγινώσκει] «… ὅστις ἄλλοτε ποτὲ μὲ ἐρράπισεν ἐνώπιον πολλοῦ κόσμου, χωρὶς τὴν ἐλαχίστην ἔκτοτε νὰ δώσῃ ἱκανοποίησιν. Ἐν περιπτώσει μὴ ἐκπληρώσεως τῆς αἱρέσεως ταύτης, ὑποκαθιστῶ κληρονόμον μου τὸν φίλον Μενέλαον Ρεβέντην… κτλ. κτλ.»

Δικαιοσ. — Κἄπως δύσκολος μοῦ φαίνεται ἡ ἐκπλήρωσις τοῦ ὅρου, ἐν τούτοις θὰ προσπαθήσω νὰ ἱκανοποιήσω τὴν ἱερὰν σκιὰν τοῦ προσβληθέντος θείου μου....

Ταβουλαριοσ. — Τὸ καθῆκον τὸ ἀπαιτεῖ.

Δικαιοσ. — Μᾶλλον αἱ τετρακόσιαι χιλιάδες φράγκα.

Ταβουλαριοσ. — Ἡ ἀποστολή μου, κύριε, ἔληξε καὶ λαμβάνω τὴν τιμὴν νὰ σᾶς ὑποβάλω τὰ σέβη μου!