Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
Ο ΟΓΔΟΗΚΟΣΤΟΣ ΜΟΥ
Γιὰ τὸν ὀγδοηκοστόμου
Θὰ φιλέψω τὸν ἑαυτόμου·
Καὶ θὰ κάνω πανηγύρι
Ποῦ ν’ ἀστράψῃ τὸ ποτῆρι
Γιατί.... πρέπει νὰν τὸ ’πῶ,
Ἔχω κῃάλλονε σκοπό.
’Σὰν ὀγδοηκοντάρης τώρα,
Σκέφτομαι πῶς εἶναι κι’ ὥρα
Νὰ ἑτοιμάσω τὸ σακκίμου,
Γιὰ τὴν ἀναχώρησήμου.
Καὶ θὰ κάμω ὅ,τι ’μπορῶ.
Πρὸς ἀποχαιρετισμό.
Θὰ καλέσω καὶ τὴ Μοῦσα
Νἄλθη νἆν’ ἐκεῖ παροῦσα,
Γιατὶ πρέπει καὶ μ’ αὐτὴ
Κάθε σχέση νὰ λυθῇ.
Μοῦσά μου, θὰν τῆς εἰπῶ,
Δὲν ’μπορῶ ἄλλο τώρα πλειό.
Ναὶ, Μουσοῦλα ἀγαπημένη,
Ἦλθε ὁ κόμπος εἰς τὸ χτένι.
Μ’ ἐπλακώσαν τὰ γεράματα.
Μὲ βαραίνουνε τὰ γράμματα.
Κ’ εἶναι, Μοῦσα μου, πρᾶμμα ὕγειο
Νὰ κηρύξωµε διαζύγιο.
