αὐτοῦ. «Ποῦ νὰ φθάσῃς ἐκεινοὺς τοὺς διαβόλους ἐκεῖ κάτω, σὰν κάνουν ἄτακτα· τὸ καλάμι λοιπὸν εἰς ἐνέργεια».
« — Σὰν τὰ γαλιά,» προσθέτει ὁ συνοδοιπόρος μου.
— Ἡ ἀνάγκη τέχνας κατεργάζεται, συμπληροῖ ἐκ τοῦ γνωμολογίου αὐτοῦ ὁ διδάσκαλος.
Ὅσον δ’ ἀφορᾷ εἰς τὴν μάθησιν τῶν μαθητῶν ἀρκεῖ νὰ ἀκούσῃ τις ὅτι εἰς χεῖρας τῶν τῆς ἀνωτέρας τάξεως ἐφέρετο εἷς τόμος τῆς Χρηστομαθείας Ῥαγκαβῆ πρὸς ἀνάγνωσιν ἐκ τοῦ Ἐνυπνίου τοῦ Λουκιανοῦ. Καὶ ἤκουες ἑρμηνευόμενον τὸ Ἄρτι μέν, οἱ ἄρτοι μὲν καὶ ἤκουες γενικὴν καρατόμησιν τῆς γραμματικῆς καὶ τῆς ἑρμηνείας παρά τε τῶν μαθητῶν καὶ τοῦ διδασκάλου καὶ ἤκουες τὸν διδάσκαλον ἐπιπλήττοντα μαθητὴν διότι δὲν ἐγνώριζεν ὅτι το ἐπεπαύμην ἦτο παρατατικοῦ καὶ ὅτι ὑποκριτοῦ ἐσήμαινε προπέτου, καὶ ἤκουες τὸν μὲν μαθητὴν ἑρμηνεύοντα τὴν λέξιν γεωργὸς διὰ τῆς λέξεως κυνηγός, τὸν δὲ διδάσκαλον ὀργιζόμενον καὶ ἀναφωνοῦντα πῶς δὲν ἐνθυμοῦνται ὅτι σημαίνει ποιμένα προβάτων καὶ μυρία ἄλλα παρακολουθούμενα ὑπὸ τῶν χειροτέρων ἀναφωνήσεων, πρὸ τῶν ὁποίων θὰ ἠρυθρία καὶ τὸ τελευταῖον χαμίνιον. Οἱ μόνοι ὅμως μὴ ταρασσόμενοι ἐν τῷ γουρνοκουμάσῳ ἀληθῶς ἐκείνῳ, ἦσαν οἱ μαθηταί, οἵτινες εὐπροσδεκτότατα ἔχοντες πρὸς τὰς ἀναφωνήσεις ἐκείνας ταῦ διδασκάλου αὐτῶν, αἵτινες καὶ πλουσιώτεραι καὶ ἀφθονώτεραι θὰ ἦσαν ἐν ἀπουσίᾳ ξένων, δὲν ὤκνουν καὶ ἀλλήλους νὰ φιλοδωρῶσι δι’ αὐτῶν ἐκεῖ ἐνώπιον ἡμῶν.
Ἀλλ’ ἡ λαμπροτέρα ἔκπληξις ἡμῶν ἦτο ἡ ἀποκάλυψις ἡ ἀκουσία καὶ ἑτέρας ἰδιότητος τοῦ πρῴην Ἑλληνοδιδασκάλου καὶ μέλλοντος, τοῦ νῦν δημοδιδασκάλου, τοῦ ἐκτελοῦντος χρέη γραμματέως τῆς δημαρχίας κ.τ.λ. κ.τ.λ.
Ἦτο καὶ ῥήτωρ. Ἐν ᾧ ὁ συνοδοιπόρος μου ἠσχολεῖτο εἰς τὴν ἐξέλεγξιν τῶν χαρτίων τούτου ἐξετάζων περὶ ἐλέγχων καὶ μαθητολογίων καὶ τῶν ἐν αὐτοῖς ἐπωπτῶν (sic) ὑπὸ τοῦ διδασκάλου γεγραμμένων καὶ τῶν τοιούτων, ἐγὼ ἐφυλλομέτρουν βιβλίον τι τοῦ σχολείου ἀνῆκον τῷ διδασκάλῳ, ἐν ᾧ εὗρον χειρόγραφον λόγον, ὃν προὔκειτο νὰ ἀπαγγείλῃ κατὰ τὰς μετ’ ὀλίγας ἡμέρας μελλούσας νὰ τελεσθῶσιν ἐξετάσεις. Λυπηρὸν εἶνε ὅτι δὲν δύναμαι νὰ δημοσιεύσω ὁλόκληρον τὸν
