Σελίδα:Ημερολόγιο Σκόκου 1892 - 243.jpg

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
243

καὶ τῶν ἄλλων πατριωτῶν, οὓς ἐκάλυπτε διὰ τῆς θέσεως καὶ τῆς ἐπιρροῆς του. Προσεπάθει δὲ διὰ πλαγίων νύξεων νὰ καταστήσῃ εὔνουν τῷ ἐπιχειρήματι καὶ τὸν θεῖόν του, τὸν Αὐθέντην, ὅστις, ὡς ὁ Ἰάκ. Ῥαγκαβῆς, διηγεῖτο πολλάκις μετέπειτα, ἦν μὲν ἐν γνώσει αὐτοῦ, καὶ ηὔχετο ὑπὲρ τῆς ἐπιτυχίας του, ἀλλ’ ὡς ἐκ τῆς θέσεώς του προσεποιεῖτο ἄγνοιαν πλήρη.

Τὸν θάνατον τοῦ ἡγεμόνος Σούτσου ἀπέδωκάν τινες εἰς δηλητηρίασιν ὑπὸ τῶν Ἑταιριστῶν. Ἀλλ’ ἠξεύρομεν ὅτι ὁ ἀνεψιός του, εἰς οὗ τὰς ἀγκάλας παρέδωκε τὸ πνεῦμα, διέψευσε πολλάκις τοῦτο ὡς ἐντελῶς ἀνυπόστατον. Μετὰ τὴν ἔκρηξιν δὲ τῆς ἐπαναστάσεως ἐν Δακίᾳ, ὁ Ἰάκ. Ῥαγκαβῆς παρηκολούθησε τήν χήραν ἡγεμονίδα εἰς Βρασοβὸν τῆς Τρανσυλβανίας, τὸ τότε καταφύγιον τῶν ἐκ Δακίας φυγάδων. Ἐκεῖ δὲ, θεὶς ἐν ἀσφαλεῖ τὴν οἰκογένειάν του, ἔσπευσεν ὀπίσω εἰς τὸ στρατόπεδον τοῦ Ὑψηλάντου, ἵνα συνεργασθῇ μετ’ αὐτοῦ. Ἀλλὰ μετὰ λύπης βαθείας του εἶδε μετ’ οὐ πολὺ ὅτι πᾶσαι αἱ προτροπαί του, καὶ πᾶσαι αἱ συμβουλαὶ ἃς ἡ γνῶσις τῶν τόπων καὶ τῶν πραγμάτων τῷ ὑπηγόρευον ἀπέβησαν μάταιαι, μὴ εἰσακουόμεναι, καὶ ἀπογνοὺς ἀπῆλθε· μετ’ οὐ πολὺ δὲ εἶδεν ἐν ἀπελπισίᾳ μετὰ τὴν ἡρωϊκὴν θυσίαν τοῦ Ἱεροῦ Λόχου ἐπελθοῦσαν τὴν ἀποτυχίαν ἣν εἶχε προΐδει καὶ προαγγείλει.

Ἔκτοτε ἡ στερεὰ ἀπόφασίς του ἦν νὰ κατέλθῃ εἰς τὴν ἤδη ἀναβιοῦσαν Ἑλλάδα. Ἐπειδὴ ὅμως διὰ πρόσωπα γνωστὰ ἡ διὰ τῆς Αὐστρίας διάβασις εἰς τὴν Ἑλλάδα ἦν τότε ὅλως ἀδύνατος, μετέβη οἰκογενειακῶς εἰς Ὀδησσὸν, ἐλπίζων νὰ κατορθώσῃ τοῦτο διὰ θαλάσσης καὶ τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ἀλλὰ καὶ τοῦτο ἀπεδείχθη σχεδὸν ἀδύνατον. Προσέτι δὲ καθῆκον εἶχε νὰ ἐξασφαλίσῃ ὀλίγα τινὰ μέσα ὑπάρξεως εἰς τὴν οἰκογένειάν του, ἣν θὰ κατέλειπεν ἐστερημένην παντὸς πόρου, διότι ἡ ὀθωμανικὴ κυβέρνησις εἶχε δημεύσει πάντα τὰ κτήματα αὐτοῦ ἐν Κωνσταντινουπόλει, ὡς Ἕλληνος προὔχοντος, καὶ μάλιστα ὡς ἑταιριστοῦ.

Διὰ ταῦτα ἡ ἀπέλευσίς του ἀνεβλήθη μέχρι τῆς ἐκλογῆς τοῦ Κυβερνήτου Καποδιστρίου, ὅτε ἀπεφάσισε νὰ μεταβῇ εἰς Παρισίους, ἵνα ἰδῇ τὸν ἄνδρα εἰς οὗ τὰς χεῖρας ἔμελλε ν’ ἀνατεθῇ τῆς Ἑλλάδος ἡ τύχη. Συγχρόνως δὲ τῆς ὁδοιπορίας του σκοπὸς ἦν καὶ νὰ συμβουλευθῇ καὶ προμηθευθῇ βιβλία τινα