τὴν διατρέφῃ, ἂν εἶνε πλουσία, ὁ μετ’ αὐτῆς βίος εἶνε ἀβίωτος· Ἔπειτα δὲν ἀπόκειται τοῖς ἀνδράσιν ἡ ἐκλογή. Πρέπει νὰ τὴν δέχεταί τις, ὡς τὴν εὑρίσκει. Ἂν εἶνε ὀξύθυμος, μωρά, ἄσχημος, ὑπερήφανος, ἂν ὄζῃ ἐκ τοῦ στόματος, πάντα ταῦτα τὰ ἐλαττώματα μανθάνει τις κατὰ πρῶτον μετὰ τὸν γάμον. Ἵππους, βόας, ὄνους, κύνας, καὶ τὰ µικρότατα ἀντικείμενα, καὶ αὐτὰ τὰ ἱμάτια, λεκάνας, ἕδρας, κύπελλα, κλπ. βλέπει τις πρὶν αὐτὰ ἀγοράσῃ, μόνον τὴν γυναῖκα, δὲν δύναται νὰ ἴδῃ ἵνα μὴ ἀπαρέσῃ αὕτη πρὸ τοῦ γάμου. Πάντοτε πρέπει νὰ ἔχῃς πρὸς αὐτὴν ἐστραμμένους τοὺς ὀφθαλμούς, καὶ νὰ ἐπαινῆς τὸ κάλλος της, ἵνα μὴ νομίζῃ αὕτη ὅτι δὲν τὴν ἀγαπᾷς, ὅταν σὺ τυχὸν ἄλλην βλέπῃς. Πρέπει νὰ τὴν καλῆς δέσποιναν τοῦ οἴκου, νὰ ἑορτάζῃς μεγαλοπρεπῶς τὰ γενέθλιά της, νὰ ὀμνύῃς εἰς τὴν ζωήν της, νὰ εὔχεσαι ὥστε νὰ ἐπιζήσῃ σοῦ, νὰ ὑποδέχεσαι εὐλαβῶς τὰς τροφούς της, τὰς θεραπαινίδας της, τοὺς δούλους της, πάντας τούτους, ἐν οἷς κρύπτονται ἀντίζηλοι. Πρέπει νὰ σέβεσαι καὶ τιμᾶς ὅν τινα αὕτη ἀγαπᾷ, καὶ ἂν μὴ δύνασαι νὰ τὸν ὑποφέρῃς. Ἂν ἀφήσῃς αὐτὴν νὰ εἶναι κυρία τοῦ οἴκου, σὺ εἶσαι δοῦλος. Ἂν θελήσῃς νὰ διατάξῃς κατὰ τὸ δοκοῦν τὰ κατὰ σέ, αὕτη θὰ θεωρήσῃ τοῦτο ὡς δυσπιστίαν κατ’ αὐτῆς, θὰ ὀργισθῇ κατὰ σοῦ καὶ θὰ ἀρχίσῃ ἔριδας Γραΐδια, μάγισσαι, τερατοσκόποι, ἔμποροι μετὰ χρυσῶν κοσμημάτων καὶ μεταξωτῶν ὑφασμάτων ἔρχονται πρὸς αὐτὴν. Ἂν μὲν τούτοις ἐπιτρέψῃς τὴν εἴσοδον, ἐκθέτεις τὴν τιμήν της εἰς δοκιμήν, ἂν μὴ ἐπιτρέψῃς, αὐτὴ αἰσθάνεται ἑαυτὴν προσβεβλημένην ἕνεκα τῆς σῆς ὑποψίας. Ἀλλὰ καὶ τὶ ὠφελεῖ ἡ μεγάλη αὐτὴ ἐπίβλεψις; Ἀνήθικος γυνὴ δὲν δύναται νὰ φυλαχθῇ, ἠθικὴ δὲ δὲν ἔχει ἀνάγκην τοιαύτης. Ἡ βία εἶνε ἄπιστος τῆς ἀρετῆς φύλαξ, ἐνάρετος δὲ εἶνε μόνον ἐκείνη, ἥτις, καίτοι ἔχει καιρὸν νὰ ἁμαρτήσῃ, δὲν πράττει ὅμως τοῦτο. Ἡ ὡραία εὑρίσκει ταχέως ἐραστάς, ἡ δὲ ἄσχημος εὐχαριστεῖται εἰς ἔκτακτα.
Εἶνε δύσκολον νὰ φυλάξη τις ὅ,τι πολλοὶ ἐπιθυμοῦσι καὶ ὀχληρὸν τὸ κατέχειν ὅ,τι οὐδεὶς ἄνθρωπος ἤθελεν ἐπιθυμήσει νὰ τὸ ἔχῃ. Ἀλλ’ ἀσφαλὲς εἶνε πάντοτε τὸ ἧττον κακόν, τὸ νὰ ἔχῃ τις ἄσχημον μᾶλλον, ἢ νὰ φυλάττῃ ὡραίαν. Ἀντικείμενον, ὅπερ πάντοτε ἐπιθυμοῦσιν, οὐδαμοῦ εἶνε ἀσφαλές. Ὁ μὲν διὰ τῆς μορφῆς του, ὁ δὲ διὰ τῶν προτερημάτων του, ὁ τρίτος διὰ τοῦ πνεύματός του, ὁ ἄλλος διὰ τῆς ἐλευθεριότητός του, ζητεῖ νὰ τὴν δελεάση, Καὶ οὕτως ἢ ἄλλως τὸ φρούριον πρέπει νὰ ἁλωθῇ, ὅπερ πανταχόθεν προσβάλλεται.
Ἂν ὅμως ζητῶμεν γυναῖκα πρὸς διοίκησιν τοῦ οἴκου, ἵνα πε-
