τοῦ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ στρατιωτικοῦ νοσοκομείου, καὶ ἀντιπρόεδρος τοῦ ἰατροσυνεδρίου καὶ τοῦ διεθνοῦς γενικοῦ ὑγειονομικοῦ συμβουλίου (1863 — 1878).
Ἐν ἔτει 1879 ὠνομάσθη πρόεδρος τοῦ ἰατροσυνεδρίου καὶ τῆς διεθνοῦς ὑγειονομικῆς ἐπὶ τῆς Αἰγύπτου ἐφορείας (Intendance générale ď Egypte) ἀπελύθη δὲ τῆς ἐνεργοῦ ὑπηρεσίας, ἀρχομένου τοῦ ἔτους 1881, τεθεὶς εἰς διαθεσιμότητα. Ὡς ἀνώτερος δημόσιος λειτουργὸς κατετάχθη εἰς τὸν βαθμὸν Μουτεμέϊς καὶ πρώτης τάξεως βέης.
Διὰ τῆς στενῆς οἰκειότητος μετὰ τοῦ τότε πρωθυπουργοῦ Ῥαγὴπ Πασσᾶ, τοῦ ἐκ Πατρῶν της Πελοποννήσου, καὶ μετὰ τοῦ διαδεχθέντος αὐτὸν μεγάλου καὶ πολλοῦ Σερὶφ Πασσᾶ, ἤσκησεν ὁ Νεροῦτσος διαρκῆ ἐπιρροὴν εἰς τὰ βουλεύματα τοῦ ὑπουργικοῦ συμβουλίου ὡς πρὸς τὴν διαχείρισιν τῆς ἰατρικῆς καὶ ὑγειονομικῆς ὑπηρεσίας ἐν Αἰγύπτῳ.
Παρὰ ταῦτα, σφόδρα ἐμπαθὴς πρὸς μεσαιωνικὰς καὶ αἰγυπτιολογικὰς μελέτας συνειργάζετο γράφων διατριβὰς ἀπὸ τοῦ ἔτους 1858 διὰ τὸ ἐν Ἀθήναις δημοσιευόμενον τότε περιοδικὸν σύγγραμμα «Πανδώρα», διὰ τὸ «Ἀττικὸν Ἡμερολόγιον» τοῦ Εἰρηναίου Ἀσωπίου (1872 — 1890), διὰ τὸ «Ἀθήναιον» (Ἀρχαιολογικαὶ ἐν Αἰγύπτῳ ἀνασκαφαὶ καὶ ἀποκαλύψεις, 1873. — Ἐπιγραφαὶ τῆς ἀρχαίας πόλεως Ἀλεξανδρείας, 1875), διὰ τὸ «Bulletin de Correspondance Hellénique» τῆς γαλλικῆς Σχολῆς Ἀθηνῶν (1876 — 1877), διὰ τὸ «Bulletin de ľ Institut Egyptien» (1874 — 1877), διὰ τὸ περιοδικὸν σύγγραμμά τοῦ «Παρνασσοῦ» (Ὁ ἐν Σικελίᾳ ἑλληνισμός, 1886), διὰ τὴν «Revue Archéologique» τῶν Παρισίων (1887 — 1891), διὰ τὰ «Μνημεῖα τῆς ἱστορίας τῶν Ἀθηναίων» τοῦ Δημ. Γρ. Καμπούρογλου (1889 — 1890), καὶ διὰ τὴν «Ἑστίαν» (ὁ λέων τοῦ Πειραιῶς, 1890).
Τὰ μᾶλλον διακριθέντα συγγράμματα ἃ προσείλκυσαν τὴν προσοχὴν τῶν ἐν Γαλλίᾳ καὶ Γερμανίᾳ σοφῶν εἶνε τὸ γαλλιστὶ ἐκδοθὲν «Ľ ancienne Alexandrie» (Paris, 1888), καὶ «Χριστιανικαὶ Ἀθήναι», ἐν τῷ Δελτίῳ τῆς ἱστορικῆς καὶ ἐθνολογικῆς ἑταιρίας τῆς Ἑλλάδος (Ἀθήνησι, 1889).
Ἐκ τῶν ἰατρολογικῶν συγγραμμάτων δύο ἐγένοντο γνωστά. «Ἡ χολέρα ἐν Αἰγύπτῳ (ἐν Ἀλεξανδρείᾳ, 1867), καὶ Aperçu historique de ľ Intendance générale Sanitaire ď Egypte. Alexandrie, 1860.
Ἀπὸ τοῦ ἔτους 1884 παύσας νὰ ἐξασκῇ τὸ ἰατρικὸν ἐπάγγελμα καὶ κατατρυχόµενος ὑπὸ χρονίου νοσήματος διάγει βίον
