Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
56
Ἕνας πλούσιος δὲν εὑρέθη
ποῦ ταὶς χάραις σου νὰ ἰδῇ
κι’ ἀπ’ τὰ πάθη νὰ σὲ βγάλῃ;
Ὤ! γιὰ ’κεῖνους εἶναι ζάλη
καὶ ξεφρένισμα καὶ μέθη
τὸ νὰ γείνουν σπλαχνικοί.
Μὴ μοῦ κλαῖς, δυστυχισμένη,
τὰ δεινά σου μὴ μοῦ λές.
Φθάνουν τόσα ποῦ ὑποφέρω
καὶ μονάχος μου τὰ ξέρω,
’Σ τὴν καρδιά μου τὴν θλιμμένη
μὴν αὐξαίνῃς ταὶς πληγαῖς.
Στρέψε κάλλιο τὴν καρδιά σου
’ς τὸν Θεὸ ποῦ μᾶς θωρεῖ.
’Σ τοὺς φτωχοὺς Ἐκεῖνος χύνει
τὴν οὐράνια λεημοσύνη.
Κλάψ’ ἐμπρός του, καὶ χαρά σου
ἂν Αὐτὸς σὲ λυπηθῇ.
Γ. Μαρτινελησ
